kedd av lívinum, men nú gleði eg meg at koma heim - ongantíð ov skjótt. Eg veit, at tá eg komi heim, fari eg at síggja Jesus fyrst, sigur Malla Jacobsen at enda.

hevur nú leikstjórnað hendan nýggja leikin. Við eru hópin av ungum leikarum, men mest ókend andlit. Eg fari ikki at sammeta hesar áhugaleikarar við teir hjá t.d. Grímu. Nú eg júst havi sæð hin stóra Per. Eg

gongur tað skjótt rætta vegin hjá ungu føroysku telvarunum, so tað er kapping um plássini. Men eg fari at gera mítt fyri at vera við, sigur John Rødgård. Nógv tær flestu ferðirnar, hann hevur umboðað Føroyar

taparar og eingir vinnarar. Og tað er stórt spell. -Hava arbeiðarafeløgini sett ov høg lønarkrøv? -Eg fari ikki at døma um tað. Tað vit skulu ansa eftir og syrgja fyri er ikki at spenna bogan soleiðis, at

taparar og eingir vinnarar. Og tað er stórt spell. -Hava arbeiðarafeløgini sett ov høg lønarkrøv? -Eg fari ikki at døma um tað. Tað vit skulu ansa eftir og syrgja fyri er ikki at spenna bogan soleiðis, at

meg meira inn í samfelagið og koma at kenna meira fólk. ? Men eg eri ikki í iva um, at til Føroya fari eg halda áfram við at koma, so leingi sum eg kann, sigur Andrea Rossi, úr Italia at enda.

vera serliga prinsipiel. Tingmenn mugu sjálvir svara fyri, hvat tann veruliga orsøkin er. Sjálvur fari eg at ynskja bretum og amerikumonnum alt tað besta í stríðnum móti kúgan av fólkaræðinum, kúgan av

ella kanska hevur hann fingið slíka kunning áðrenn, at hann helt hetta vera hóskandi málburð? Sjálvur fari eg at lata teir limir sum hava vent sær til mín sum nevndarlim um teirra viðurskifti á arbeiðsplássinum

at løgtingið sum skjótast ger nakað við hendan stóra trupulleika, sum fólk í útjaðaranum hava. - Eg fari tí at mæla løgtinginum til at endurskoða okkara samferðsluviðurskifti, tí galdandi skipan er ikki

ongar fordómar, nú eg taki við starvinum, um ein kann málbera so og tað haldi eg er ein styrki, tí eg fari til arbeiðis uttan at nakað tilknýti til ávísar bólkar í fiskivinnuni. Men hann heldur, at tað hevur