Zarepta ár um ár? - Tað er alvorliga stuttligt at vera á Zarepta. Eitt nú hevur man góðar møguleikar at hanga út saman við sínum vinum og gera nógv stuttligt saman. Her eru eisini nógvir aktivitetir, sum vit
í Føroyum er nærum tvífaldað alsamt seinastu árini. Eins og aðrastaðni, tykist stóra økingin at hanga saman við, at tað seinastu mongu árini hevur verið modernað at vera sólbrendur. Og hóast Føroyar framvegis
løtuni er tað lýtt, nakað skýggjað og so at siga eingin vindur. Tey mongu føroysku fløggini á Vaglinum hanga deyð niður fyri tað mesta. Restina av degnum sigur hann eisini frá sera góðum veðri. Sólin fer at
Brekku, sum varða av verkstaðnum. Summi steinprent hava vit sæð áður, meðan onnur eru nýggjari og øll hanga tey væl saman í ráu Listahøllini, ið er sum gjørd til at sýna fram verkini hjá Tóroddi Poulsen, sum
greiðir blídliga og tolin frá øllum, sum er uppi á myndunum, sum hann hevur teknað. Fleiri av teimum hanga á veggunum. Tað er sera týðuligt, at Símuni dámar best at tekna bátar og hús. Tað, sum ein eisini [...] Símun. Samrøðan er nú liðug og á veg út aftur ganga vit framvið fleiri av myndunum hjá Símuni. Tær hanga á veggunum, og á hvørjari einstakari av teimum stendur navnið hjá honum skrivað. Á veg niður gjøgnum
uttan at teir á nakran hátt fóru um mark, og í 1. hálvleiki høvdu vit trupulleikar at fáa spælið at hanga nóg væl saman. Eftir steðgin vóru vit tilvitaðir um at taka eitt sindur frá, og tað riggaði betri
skamt frá Sandinum tætt við dansistovuna. Her búðu tey alt sítt lív. Fleiri av hansara málningum hanga víða um og prýða veggir og stovur. Hann var eisini við á Málningaframsýningini á Varmakeldu í mong
spælir Jens Martin Knudsen helst. GÍ liggur sum nummar tvey í landskappingini, og teir málið er at hanga í í gullstríðnum. Símun heim at spæla Fuglfirðingar styrkja seg tveir teir seinastu dystirnar við
kappingunum. Sílið hevði longu í startspurtinum hug at svimja undan hinum, hóast onkur hevði hug at hanga uppií ? eitt nú Strálan av Strondum. Og síðani var tað bara ein spurningur, hvussu tryggur og sannførandi
um málið. Sílið hevði longu í startspurtinum hug at svimja undan hinum, hóast onkur hevði hug at hanga uppií – eitt nú Strálan av Strondum. Og síðani var tað bara ein spurningur, hvussu tryggur og sannførandi
