træverju á terassuni hjá bústøðum í gjárkvøldið. - Tá tey vóru liðug við klútin koyrdu tey hann í eina spann, ið ikki hevur tolt slíkt. Slíkir klútar mugu koyrast í eina metalspann, tí vandi er fyri at teir

sniglum. Deil teir í tvey við einum spaka ella líknandi. - Heinta teir sniglarnar, tú finnur í eina spann. Hell kókandi vatn omanyvir. - Hell salt omanyvir sniglarnar. Minst tó til, at salt er skaðiligt fyri

Húsið skakaðist, ljósið slóknaði, og fólk fóru við hvør sínari spann rennandi í allar ættir. Gunnvør skundaði sær at fáa uppí sína spann, so fór hon eisini til stroks. So vítt Gunnvør minnist kostaði ein [...] dag. Seinni fór Gunnvør í mjólka­út­søluna. Tá var einki sum æt mjólka­pakkar. Fólk møttu upp við spann og fingu mált ynskta litratalið í spannina. Tað kundu vera langar bíðirøðir. Eina ferð, tað var ein

metrum smekkaði hann í kassan. Tað var heitt niðri í Bosnia leygardagin, men málið var sum ein køld spann av vatni fyri gøtumenn. Jedinstvo ? sum merkir samanhald á bosniskum og sostatt kann metast sum bosniska

av himli. ##med2## Vinmenninir báðir fóru oman aftur av fjallinum og til hús at taka sær spaka og spann, og síðan fóru teir niðan aftur til gátuføra blettin í kavanum. - Vit byrjaðu at grava, og tá vit

eina hugnaliga løtu. Sandsvatn er eisini sera vælegnað til ein hugnaligan familjutúr við glúpi og spann, har smáu løkirnir renna í vatnið. Er sílatráðan við, skal tað gangast illa, um tú ikki fært eitt

flúgvitúr, men Radjabov stóð fastur um avgerðina, helst eftir ráðgeving frá fleiri telvarum, og tað spann øði í gamla meistaran, sum tískil ikki vildi møtti upp næsta dagin. Karpov kallaði eftir hendingina

kuldanum uttanfyri. Íðin fór hann til verka, og týðum skeitti hann yvir á hetta fitta barnið, meðan hann spann. Um náttina hoyrdist brádliga róp í kvirruni. Ljósið av kyndlum pettaði myrkrið sundur, og brátt komu [...] kundi hann gera nógv ímóti einum heilum liði av hermonnum, men hann gav tað sindrið, hann kundi, og spann eina lívbjargandi nót. Tí er tað, at vit á jólum pynta við glitrandi silvurketum um jólatræið. Tær

at krógva seg. Brillumaðurin kom í land og vildi hitta Skipar Hansen. Tá hann ikki var at finna, spann øði í Brillumannin. Hann kravdi at fáa hendur á Skipar Hansen í stundini, ella vildi hann seta eld

menn í slipsi. Tað var nú ikki júst soleiðis, at dagarnir hjá Hanusi fóru. Heldur mundi tað vera ein spann ella tvær av fiski, kanska nakrir kassar, ið skiftu eigara, ella okkurt í den dur, fyri at vera í