vakurleikan í eini slíkari viðarlund. Tað týdningarmesta er, at fólk hava eyguni við sær, tá tey ganga í viðarlundini. Síggja tey okkurt óvanligt, so hevði verið gott, um tey boðaðu Skógrøktini frá beinanvegin
væl at vita og frætta, hvat gongur fyri seg, har eg eri og tað ber væl til í Føroyum. Føroyingar ganga høgt uppí, hvussu øll hava tað, og teir hava eitt nært tilknýti til náttúruna. - Persónliga havi eg [...] húsið ógvuliga nógv, men ætlanin er ikki slept, og nýggi stjórin arbeiðir víðari við tí. - Tey, ið ganga nógv í biograf, velja heldur ein aksjónfilm fram um ein norðurlendskan dygdargóðan film. Men vit skulu
blandað við royndum og óroyndum rógvarum. - Allir føroyingar eru føddir við ár í hond, so tað skal nokk ganga, sigur Teitur. Teinurin at rógva av Eiði til Hósvíkar og víðari til Nólsoyar í morgin er ávikavist
ólavsøku í lívinum. "Nú kappróðurin er liðugur, gleði eg meg bara at brúka restina av degnum upp á at ganga oman og niðan og heilsa upp á vinfólk. Tað plagar at vera stuttligt," sigur Jóhan Hendrik, sum tó
hevði kørt avgerðina fyri ráðið. - Eg haldi tað vera at skjóta heilt við síðuna av at lata ein næming ganga í Hoydølum í trý ár og beint áðrenn endaligu royndirnar fær iðkomandi at vita, hann hevur parkera
teir sleppa upp í koyring. Koyrilærarar rópa nú varskó, tí sparingarnar á Akstovuni nú eru farnar ganga út yvir avgreiðsluna av nýggjum koyrikortum. Bara tann eini próvdómarin er eftir, og av tí at hann
okkum, so verður tað hvana verri enn áður, sigur Eilif Samuelsen. Hann vísir á, at tíðin er um at ganga undan, og at vit ikki kevja dómarakanning nú, tí so verður málið er ov gamalt. - Um so er, at niðurstøðan
kjakinum í tinginum, tá ið fyrispurningurin varð svaraður, er stórur gravgangur eftir at sleppa at ganga í Adventistaskúlanum. Eftirskúli Á hvørjum ári fara nógv ung uttanlands á eftirskúla. Tey hava ikki
flest vilja ganga Í røðu greiddi Tóra Tóroddsdóttir frá, hvussu bókin Rura var til og hvør kjarnin í henni er. - Rura er skrivað um tað at sansa og um alfaravegin, vegin vit flest vilja ganga. Hon er um
Flokslærari teirra eitur Tórarin Niclasen, Tað er sjálvandi altíð ójavnt, hvussu børnum dáma at ganga í skúla ? og helst eru eisini ójavnir dagar. Men henda mánadagin var so ein av teimum døgunum, har