York, sum var so serligt? Upplýsingar og spurningar fuku runt í høvdinum, men ein grein skuldi skrivast, og tað skuldi gerast skjótt, so ein nýggj forsíða kundi prentast. Sum eg minnist tað, varð tann fyrsta

eitt eljustríð funnu ymsu partarnir saman í GEM og fingu har eitt felags forstáilsi fyri, hvussu skuldi farast víðari fram. Man kann siga, at henda søgu nú endurtekur seg á tí samfelagsvísindaliga økinum

ikki við okkum. Vit frættu eisini, at hann ætlaði ikki at seta kunngerðina í gildi, men í staðin skuldi setast ein nevnd at endurskoða tað sernámsfrøðiliga økið. Tá eg frætti hetta og skilti, at heldur

Klaksvík frá. Kári Sólstein legði lag á og segði, hvør sálmur syngjast skuldi, nær hostast og harkast skuldi, og annars nær kvirra skuldi vera fyri upptøku. Tað gekk væl at syngja, og heilir 12 sálmar »komu [...] steðgur varð, har til bar at fáa sær ein kaffi- ella temunn. Øll høvdu á munnu, at slík sangløta skuldi verið oftari.

meginøkinum útreiðslurnar til innflutning av olju niður í ein tíggjundapart av tí, tær høvdu verið, skuldi oljufýr verðið brúkt at hita húsini við. Stóðu húsini í Suðuroy, har elframleiðslan í 2015 var 16%

frammi á vøllinum var neyðugt at varðveita bóltin, meðan tað varð bíðað eftir, at viðspælararnir skuldi koma longri fram. Var sera hegnigur, tá hann úr høgru legði innfyri til Toda, sum stútaði á málverjan

stundina, meðan Ársins Songrødd bjóðaði tær alla ta sálarbót, tú hevði brúk fyri. Um eg gekk við hatti, skuldi eg við virðing tikin hann av fyri hesum songfuglinum, sum er á veg fram á føroyska tónleikapallin

stundina, meðan Ársins Songrødd bjóðaði tær alla ta sálarbót, tú hevði brúk fyri. Um eg gekk við hatti, skuldi eg við virðing tikin hann av fyri hesum songfuglinum, sum er á fram á føroyska tónleikapallin.

greitt, hvørji øki tað vil, at kommunurnar skulu yvirtaka og ikki. - Her haldi eg, at Kommunufelagið skuldi verið meiri álopskent og í størri mun sett dagsskránna og gjørt greitt, hvat felagið vil á økinum

teir eisini, sum syngja Satans sangir, segði Imme Dam, sum annars undraðist á, at hetta, hann segði, skuldi fara so langt út um Ebenezer. Hann vísir til Bíbliuna sum sigur, at tað e andstyggiligt, at maður