Umráðandi er tí, at Føroyar eru virkin partur av heimssamfelagnum, tí alheimsgerðin er ikki eitt val, men ein veruleiki. Vit mugu gerast ein meira samanrunnin partur av ES, og soleiðis geva okkara vinnulívi
at ansa eftir annara børnum verður fatað sum ein vági, nakað risikabult, tá verður tað eitt akivt val, og ikki nakað, ein umsorganarfullur samfelagsborgari bara ger. “Barnaváttanin” perverterar handa
at skatta pensjón við inngjald, fáa ikki eins stóra umrøðu nú. Tað eru gott og væl trý ár til næsta val, og vit mugu nú syrgja fyri at vera meira sjónlig og vísa á okkara avrik. Eg ivist ikki í, at Sjál
og álítandi. Spell hann helt uppat í hesum rakstri, men hvat, tú nært ikki alt, tí má ein gera eitt val, hvat var nú best fyri meg og mínar seyðir? Tað er so mangt, sum kundi verið tikið fram, men lat meg
okkurt, so hugsa vit, hvat um eg hevði valt hitt. Men vit mugu taka nakrar kjansir, tá ið vit gera eitt val – og eitt av tingunum, sum vit mugu taka við, er at pissa ímóti vindi. Men í hesum liggur eisini tað
sett. Javnstøðunevndin heitti tó á Fiskimálaráðið um at hava javnstøðulógina í huga í sambandi við val av formanni, varaformanni og skrivara, so kvinnulig umboðan kundi tryggjast í nevndini. Men hesi áheitan
at vit eru veruligir demokratar. Føroyar er eitt konstitusjónsmonarkí, sum av hendingi hevur eitt val nú og tá. Føroysk mentan fyllir okkum ikki við stoltleika ella ábyrgjan í stjórnarmálum, men eini ósunnari
tepurt á Richard Nixon. Ikki minst hansara fólkatekki tryggjaði honum sigurin. Í fyrstu sjónvarpaðu valdystunum í amerikanskari søgu var hann sum ein filmsstjørna á at líta, ungur, framfýsin og sjarmerandi
allir! Tá Dávur Winther ringdi og spurdi um eg kundi siga nøkur orð á Norðoyastevnu, fekk eg frítt val: Eg kundi halda eina hátíðarliga setanarrøðu um søgu og mentan – ella eina meira lætta, óbundna mi
ár seinni og í Aberdeen ger føroyska liðið um seg og vinnur Aberdeen International Football Festival. Hallur skjýtur framúr mál í finlauni. Nakað seinni eru boð eftir honum á U17 landsliðnum og góðu
