myrkt, so vit sóu júst silhuettina av trolaranum. Vit fingu so boð um at leggja stilt. Vit sóu nærum einki, uttan at menn stóðu við maskinbyrsu. Skiparin skilti so illa enskt. Hann fekk ikki rættuliga við, [...] Teir blakaðu fleiri dregg inn á dekkið, og hálaðu okkum inn at síðuni á teimum. Teir góvu boð at steðga skipinum, og tá sá »reyði«, at hetta var álvari. Tað komu átta mans inn á dekkið við bajonet og allari [...] sum var, at vit vóru eitt fiskiskip á veg úr Íslandi til markna. So komu teir umborð við jarnstongum, sum teir steytaðu niður í lastina at vita, um nakað illgrunasamt var at finna. Teir lýstu eftir numm­ar­i­num

Tá vit so komu inn, var tað so skjótt, at hon tódnaði og ikki lak meira. Tað var so nógvur lortur í dokkini, at hann tetti lekarnar. Tað var ikki hildið at vera neyðugt at taka skipið upp. So vórðu vit [...] bretarnir, at føroyingar skuldu hava útgerð at verja seg við, maskinbyrsur og rakettir. Eg var við at læra at taka eina maskinbyrsu sundur og at seta hana saman aftur. So skuldu vit læra at skjóta. Vit [...] umfari. Sum frá leið ásannaðu øll skip, at tey vóru betri farin við vápnum enn uttan. Skipini fingu boð um at sigla í konvoy heim. Tá var eisini skipað so fyri, at vóru fleiri skip, sum skuldu sigla í senn

sjóvar­fall­i­num, at vit kundu fara beina leið á Havnina. Maskinmaðurin fór nú at royna at fáa radio­greið­irnar at virka, og tað fekk hann. Tá vóru tey púra ovfarin, at vit vóru til. Vit komu so á Havnina, og [...] Men vit hildu, at vóru vit komnir so langt, so skuldu vit eisini royna at koma seinasta teinin eisini. Hesa náttina lógu vit undir Skúvanesi. Tann fyrsta drekka­munnin, eftir at vit vóru farnir frá Lei [...] Leithfjørðinum, fingu vit her. So fóru vit at royna at koma á Vestmanna við at sigla vestanfyri. Men á leiðini norður eftir slitnaði róðurketan aftur. Tað eydnaðist aftur at fáa hana afturgjørda. Tá ið vit

kola­prísurin at hækka, tá ið kappingin gjørdist minni. Kolasølan hevði tveir bilar, so tað var uppskot um at selja annan og so at fáa aðrar at koyra út fyri akkord. Stóra verkfallið Eg kom at uppliva nøkur [...] veðrið. Vit royndu so at sigla upp eftir. Eg hevði siglt og fiskað á hesum leiðum, so eg kendi nakað væl farvatnið her. Vit vónaðu at sleppa inn í onkra av havninum. Men veðrið øtlaði, so vit sluppu ongastaðni [...] Aftaná, at eg hevði siglt undir krígnum og eisini aftaná kríggið, fór eg at arbeiða á kolasøluni hjá arbeiðsmannafelagnum. Søgan um kolasøluna er, at tá ið seinni heimsbardagi brast á, fekst so lítið av

kan. Her kundi fylgjast við, nær tíð var at fara til útróðrar við at lurta eftir sløgunum á klokkuni. Millum teir menn, sum plag­du at standa har, vóru Poul á Kirkjuveg, Berint í Árnafirði, Han­­us í [...] har vóru vit undir øllum krígnum. At leiga var sera strævið. Húsini skuldu ikki rørast. Tað bar ikki til so frægt sum at seta ein nagla í nakrastaðni. Tað var heldur ikki altíð, at húsini vóru í so góðum [...] n. Hon arbeiddi á einum bóksavni. Hans Jakku segði, at hann kundi fara til systrina, men eg hevði onganstaðni at vera. Eg hevði ikki ráð at fara á hotell. So sigur Schmith við meg, at vit skulu fara oman

er so stuttligt at hava til arbeiðis at skriva um fólk, ikki minst um eldri fólk. Tey hava so nógva vitan, og so nógvan lívsvísdóm, at ein sjálvur verður so nógv ríkari av tí. Tað var soleiðis, at eg kom [...] børnum í hansara aldri úr skúlanum. Nú skuldi arbeiðast! Hann fór fyrst at arbeiða á bommvirkinum í Fabrikkini á Skálatrøð, so fór hann at arbeiða fisk, har lønin var 20 oyru um tíman. Men síðan fekk hann arbeiði [...] Blackpool. Seinni fór Johan við Normanner hjá Zacharias Heinesen. Men hon lak so illa, at teir kundu líka væl sokkið. Hetta tók so fast, at skiparin fór ikki avstað aftur. Mundi enda sum krígsfangi Í Íslandi mundu

bóndagarðurin í Hoyvík, og eftir hetta vóru altíð boð eftir Hannekis, tá ið Fornminnissavnið skuldi hava serkønan málarameistara at gera gott, gamalt handverk. Tað kundi verið so nógv at trivið í afturat um alt [...] og abba, so rokni eg við, at eftirhondini sum sorgin fer at lætta, fer minnið um hann at venda til gleði um at hava havt eitt lív saman við einum so stórum menniskja. Soleiðis rokni eg við, at minnið verður [...] til arbeiðis, so tað var so knappliga alt hetta ringa hendi honum, so tað var ilt at sanna henda veruleikan. Heilt frá ungum komu vit báðir at kennast. Tað var serliga í Vági, tí vit vóru málaralærlingar

málið á landsliðnum. So Jens Martin hevur verið heima á klettunum í vetur. Hann hevur verið spælandi venjari hjá Tjaldrinum í 1. deild í hondbólti. Hjálpti B93 Men fríggjadagin vóru so boð eftir Jens Martini [...] til. Hann heldur, at teir, sum eru hugaðir at fáa hann sum málverja, í staðin fyri at fáa hann til royndarvenjingar, kunnu meta um, hvat hann dugur til, við at hyggja at upptøkum, tá Jens Martin hevur [...] deildini, B93 úr Keypmannahavn, hevur verið á venjingarlegu á sama staði sum føroyska landsliðið. Teir høvdu tveir málverjar við, men tað vildi so illa til, at tá teir fríggjadagin skuldu spæla venjingardyst

høvdu sent boð eftir honum sum teoretiskum hjálpara. Hann fekk eina syndarliga lagnu, tí hann luttók í einum vitleysum pistól-duelli um eina gentu í Genéve. Hann var ikki vápnavandur og bleiv so illa særdur [...] Við tað, at tann føroyski Javnaðarflokkurin fyllir 100 ár í heyst, hevur ein áhugabólkur við løgmanni, fólkatingsmanni og løgtingsfólki á odda gjørt av at fara eina jubileumsferð til Leipzigar í Sachsen [...] politiskum sjónarvirðum, men sjálvandi skulu vit eisini vitja nógv kulturell tilboð í Leipzig, har so mætir pionerar, sum Bach, Goethe, Wagner og Clara Zetkin hava sett síni spor. Ferðaleiðari er Virgar

og boð fóru straks til reiðaran Gudmund Mortensen um at taka flaggið niður. Gudmund sendi boð oman á »Vest­manna« til Niels, men hann helt, at tá hann ikki kom sjálvur, so mundi hann ikki meina so nógv [...] oktober 1922, at Niels Mørk hevði Merkið á stong, tá ið hann við motorbátinum Tórgrimi fór suður á Tvøroyri eftir brúður síni, sum var ættað frá Gjógv. Niels helt, at hetta mundi vera fyrstu ferð, at eitt deksfar [...] . Tveir av teimum doyðu av over­ving, eftir at teir vóru komnir til lands. Hetta vóru brøðurnir Poul, 30 ár og Símun Poulsen (45 ár.) Sagt varð, at hesir vóru teir raskastu av monnunum. Símun doyði frá