illgruna til menninar, og bæði bilur og menn vórðu kannaðir. Í fyrstu atløgu varð einki funnið, men politiið fann uppá at kanna yvirlitið yvir ferðafólk og ringja til teirra. Funnið varð fram til bilin hjá
tískil funnið sær lívd og skjól í einum bili, ið stóð uttanfyri eina bilasølu á Hálsi í Havn. Tá politiið kom á staðið var maðurin horvin, men farvegur sást kortini til at her hevði onkur verið og viðkomandi [...] aðrastaðni hevði at vera uttan í nøkrum bilum á Hálsi. Sum skilst er maðurin ikki væl fyri sálarliga. Politiið kundi tó ikki gera annað enn at staðfesta støðuna. So er bert eftir at vóna, at onkur instansur
barrikadurnar, sum ikki eru har. Einastu gøtubyrgingar, sum vóru í námind av Vaglinum, vóru tær, sum politiið ella kommunan við stórari vælvild settu upp fyri at forða bilum í at koyra inn í múgvuna. Vit vita
hana. Hann hevur fyrr skrivað bøkurnar "Við úthavsins strendur" I og II og "Góðan morgun - tað er politiið". "Søgur av sjónum" er knappar 150 síður og kostar 240 krónur í bókabúðunum.
Havn til politiið. Ein maður, sum gisti har, var farin í skuffuna og hevði tikið ein knív fram. Tá bleiv hon bangin, læsti seg inni á vesinum og ringdi til politiið. Maðurin segði við politiið, at hann
politistarnir lótu sum einki, tí mótmælisfólkini gjørdu einki um seg. Men hevði løgtingið ringt til politiið, hevði verið neyðugt at steðga tiltakinum, sigur vakthavandi á politistøðini í Havn
nærindis Sundi. Tveir bilar rendu saman í hálkuni. Fimm fólk eru flutt á Landssjúkrahúsið, sigur politiið. Hvussu tey hava tað, fæst ikki at vita enn.
Nakað eftir klokkan trý seinastu nátt, varð tvær ferðir ringt til politiið, tí fólk sóu tveir menn til gongu gjøgnum Norðoyatunnilin. Politiið fór ikki avstað, so antin hava menninir fullført gongutúrin, ella [...] er loyvt at ganga gjøgnum undirsjóartunlarnar, men vandi er fyri at verða yvirkoyrd har. Tí fer politiið ofta eftir gongufólki í tunlunum og koyrir tey heim, sigur vakthavndi á politistøðini í Havn.
hundur og goyði uttan fyri eini hús í Hoyvík. Grannarnir skiltu ikki, hvat var áfatt og ringdu til politiið. Tað vísti seg, at hundaeigarin, sum átti húsini, var farin at ferðast, og hundurin var farin til
men fakfólkini skulu leggja navn til. Neyðugt er at boða frá bæði til barnaverndartænastuna og politiið, tí eitt barnaverndarmál nýtist ikki at enda sum politimál. Allur harskapur er ikki sjónligur, og
