veitsluni? "Eg kundi havt sagt nei. Nei, eg vil ikki. Tað kundi eg havt sagt. Eg hevði ikki fyri neyðini at lokka Karina við til veitsluna. Eg kundi havt sagt nei. Eg kundi havt sagt nei, men eg gjørdi tað ikki

við. So er tað ein veruleiki, at tað kann vera ringt hjá lokalpolitikarum og løgtingsmonnum at siga nei til øll tey, sum nú vilja hava eitt petti av lagkøkuni. Tað er skelkandi; tað er sum um 80?ini bert

verður í NN í kvøld kl. 20.00. Men tað gekk ikki, hóast eg sjálvur skuldi gjalda fyri kunngerðina. Nei, fekk eg at vita frá útvarpsperfektiónistinum, teir kunngjørdu ikki møtir, men eg kundi gott sleppa

veitsluni? ?Eg kundi havt sagt nei. Nei, eg vil ikki. Tað kundi eg havt sagt. Eg hevði ikki fyri neyðini at lokka Karina við til veitsluna. Eg kundi havt sagt nei. Eg kundi havt sagt nei, men eg gjørdi tað ikki

kast á rað, sum vóru betri enn nakað, hann hevur kastað áður. Hví gekk tað so væl júst hesaferð? ? Nei, eg haldi, tað var bara tað, at »nú skuldi tað vera«, og at eg var eyka uppsettur, tí tað vóru oyggjaleikir

ikki, kanska á bringuni. - At gjalda fleiri túsund krónur fyri eina tatovering, er tað ikki nógv? - Nei, tað er tað ikki, tí tú hevur eina tatovering fyri lívið. - Hvussu er við pínuni? - Hon er yvirkomulig

meðan eg enn kann kalla meg kristnan. Svarið hjá mær er, at mann kann ikki fáa sær eina kenning, nei?tí tað hoyrir ikki til eitt lív sum kristin? Hin sanna gleðin Men, Olofson, vanligt er at siga, at

tríggjar dagar undan upptøkuni, og spurdi meg um eg hevði fingið nakað upptøkurit til filmin. Eg segði nei, men at eg ætlaði at siga tað, sum í bókini stóð. Ein professari í føroyskum (Christian Matras) hevði

sendir stóran part av samdøgrinum, ikki kann ofra nøkur sekund um dagin til at minna fólk á tjaldrið? Nei, so eiðasørt. Ella sjónvarpið? Hesir stovnarnir afturspegla hugburðin hjá tjóðini sum er ein fullkomin

ganga,« og » Tvass, legg ikki í,« tá okkurt var, ið ikki gekk, sum ætlað. Ella meira skemtandi »Nei, nei,nei. Hevur man vitað so galið?« ella »Hevur man kent tess maka?« Setningar, sum hjá okkum, ið starvaðust [...] hann kortini ongantíð ræddist fyri at geva øðrum burturav. Einki við at rópa upp og klappa og larma. Nei, hetta var álvarsligt. Og einki er at ivast í, at Ditlev, nú hann seinnu tíðina meira enn einaferð