yngsta barnið gjørdist hon sjúk og maktaði so at siga onki. Tað var ikki fyrr enn hon byrjaði at svimja á sjónum, at hon fekk tað betur, og aftur var før fyri at taka sær av húsi og heimi. - Havið, sum
r eru burtur. Almenna tíðin hjá Pál í kvøld var 7:58.95. Pál Joensen hevur eina kapping eftir at svimja í Suðurafrika, og hon er á 1500 metra teininum. Finalan í hesi kapping verður leygardagin.
hoyrir tað við til søguna, at hann eisini megnaði at kvalifisera seg til EM í Finnlandi, har hann skal svimja 400 metra frísvimjing. Frammanundan er hann norðurlendskur meistari í bæði 400 metra og 1500 metra [...] eydnaðist honum at koma í eina hálvfinalu. Upp klokkan fimm Frans var fimm ára gamal, tá hann byrjaði at svimja við tí serliga svimjiskúlanum, sum felagið West Swim í Esbjerg hevur. Síðani hevur hann hildið seg [...] danska felagi, um hann svimur fyri eitt føroyskt felag til FM. Føroyska landsliðið kann Frans ikki svimja fyri, tí so sleppur hann ikki aftur á tað danska. Hann ásannar, at Oyggjaleikirnir høvdu verið á
serliga vegna teknikkin teir fyrstu 300 metrarnar, sum Pál síðani rættaði upp uppá,og endaði við at svimja næstskjótast av øllum teir síðstu 50 metrarnar. Sum Jón Bjarnason skrivar tað, úr Suðurafrika: ?Formurin
meistarastevnuna, ið byrjar mánadagin. Men áðrenn farið verður á flog, fáa vágafólk møguleika at svimja og venja saman við Páli. - Tiltakið er ókeypis, og øll eru vælkomin, og við hesum tiltaka vónar
heilt avgjørt at fáa nakað burtur úr hesum. - Tað er eingin orsøk til, at vit lata hetta tilfeingið svimja her, sum aðrir eru so altráðir eftir at fáa hendur á, sigur hann. Ikki óttast Formaðurin í Reiða
lýsti. Eg veit ikki. Hann (skiparin) snakkaði so við meg um at prøva at fara í land. Eg dugdi væl at svimja, men tað var ikki tespuligt at fara. Mær hevði dámt betur at farið leysur, men tað hildu hinir ikki [...] men tað var nógv brim. Var tað langt í land? Ja, tað var nokkso langt. Eg fór so. Eg dugdi væl at svimja, so tað hugsaði eg einki um. Tygum svumu nógv sum yngri? Grúiliga nógv, ja, ja. Tað vóru nógvir [...] Eg loysti endan av mær, tí hann darvaði meg so nógv. (Ziska hevði enda á sær, tá hann byrjaði at svimja.) Men tygum fóru ikki aftur á borði alíkavæl? Nei, ikki aftur á borði. Tá ið so tygum komu uppá land
útferðina og onnur uttandura tiltøk og svimjiklæði við til Klaksvíkstúrin. Tey, sum ikki hava hug til at svimja, fara eina ein túr í býin ístaðin. Takið stásklæðini við til gallaveitslina. Vit fara at stoypa ljós
bjørt. Teir kundu rokna við at fáa somu lagnu. Men tá er tað, at Ziska Jacobsen tekur uppá seg at svimja í land, hóast hetta tyktist óðamannaverk. Men úrslitið kundi bert gerast verri við einki at gera [...] blivið ljóst: ”Er tað nakar, ið setir seg føran fyri at fara fram á sprytið at vita, um Ziska kann svimja í land?” Tað gekk ein góð løta, eingin segði nakað. Tá vísti tað seg, at eg fekk bæði kreftir og
hevur verið nakað avgjørdur, tá tað hevur snúð seg um at svimja undir donskum flaggi. – Nøkur fólk verða kanska nokk so kedd av tí, at eg skal svimja fyri Danmark, men tað má eg bara taka, sum tað kemur,
