talið av undirvísingartímum eisini minkað nógv seinastu umleið tretivu árini. Musikkskúlarnir kring landið veita spesialiseraða undirvísing í tónleiki, og tað er eitt gott og neyðugt tilboð
frammanfyri sína tíð. Hann dugdi væl at yrkja og skriva, og hann yrkti nógvar tættir, sum eru útgivnir av abbasoninum Eiko Apol. Hann er mest kendur fyri, at hann hevði avgjørt, at hann skuldi verða jarðaður [...] Fiskimenn varð stovnaður í 1938, og er hetta ein áhugaverd søga. Hetta var tíðin, tá tuberklarnir gingu av tí ringa. Nógv av smittuni var umborð á fiskiskipunum. Tá kom reglan um, at menn skuldu
máttu blaka fiskin fyri borð. Hetta kom sum rímiligt er illa við. Men hetta gjørdi eisini, at keypararnir vóru í øðini, tí teir vildu fegnir hava fiskin. Hetta gjørdi so sítt til, at flakavinnan í Føroyum
á eini vandaferð eftir lækna suðuri í Havn. Dóttir Pryde prest var vorðin sjúk, og menn vóru bidnir um at fara eftir lækna. Veðurlíkindini hava ikki verið góð henda morgun 26. september 1857, men
serliga fíggjarfrøðingar, hava skriv-að og talað vítt og breitt um allar milliardirnar, eigararnir (t.v.s. vit, Føroya fólk) verða snýttir fyri ár eftir ár, og at uppboðssøla av øllum rættindum er
tónleik og hetta gjørdi, at hon kom at ganga í sunnudagsskúlanum hjá Frelsunarherinum. Beiggjarnir Johan og Sigmund spældu eisini horn har. Her var eisini skótaarbeiði og gjørdar vóru eisini útferðir
lítlari blaðgrein. Eg vil bara siga, at eg havi alt gott at minnast á teir bæði sum børn og vaksnir, og tað sama siga øll, sum kendu teir. Petur Jensen var javnaldri og spælibróður mín. Sum vaksnir
sett seg niður og kastað dagin av sær. – Á Ullevål gingu tað vikur, áðrenn vit, fremstu serfrøðingarnir, møttu trupulleikanum, vit skuldu loysa. Her er sera stutt millum úthurðina og serlæknan, staðfestir
varðhugan av, at meginparturin av bygdini var her. Eg kendi meg enn meira heima, tá mjølbollarnir og heita súpanin hjá Kristjani Gaard í Langagarði byrjaðu at hita í maganum og út í kroppin. Klokkan
avgerð um, at forera allar landsins ognir burtur. Hetta er ikki ókent fyribrigdi, har despotarnir rýma yvir háls og herðar undan egnum dárskapi, og sum brennivargar renna teir undan rúkandi toftunum
