sum teimum lystir av skattaborgarans pengu og at tað ger einki um lógin verður brotin eitt sindur, spyr Sirið Stenberg.
borin skeivt, flennir Malla. Hon steðgar á eina løtu. Situr og hugsar. Minnist. So smílist hon og spyr, um vit hava hug at hoyra, hvussu tað gekk fyri seg, tá tey vórðu trúlovað? ? Tað var eitt kvøldið
orsøk til at veðrið er, sum tað er? Tað kann saktans vera ov lýtt um veturin og ov turt um summarið. Spyr bara tey, sum hava við seyð at gera. Alt hevur eina meining. Aftur til mítt arbeiði. Eg arbeiði við
fyritøkuni. Tá hon æt Kall vistu vit, hvat fyritøkan gjørdi. Hví skifta teir ikki heldur aftur til tað, spyr hann. Hann greiðir frá, at tað er stórur munur á, tá ein fyritøka skiftir navn og tá fólk geva henni
formyndarí. Hvat verður so tað næsta, vit skulu lóggeva um? Hví so ikki eisini seta forboð fyri at drekka, spyr hann. - Tað er sanniliga eisini skaðiligt at drekka, og eg eri vísur í, at brennivín elvir til nógv
skattalættar fyri stórar upphæddir og at leggja fleiri avgjøld á vinnuna, tí so drepa vit vøksturin. Hann spyr, hví barnaansingin skal verða ókeypis, so at hann kann fáa ein barnakekk upp á 5.000 krónur um mánaðin [...] ikki hoyra talan um. - Hví kunnu vit ikki hava eina javnaðarhugsan ímillum kommunurnar í Føroyum, spyr løgmaður. Høgni Hoydal vísir á, at Kaj Leo Holm johannesen hevur áður veitt teimum, sum hava góðar
teir at vita, at teir skuldu ganga í skrúðgongu tvørtur um oynna. Tað gjørdu teir so, tí ein hermaður spyr ikki um nakað. Hann tekur bara móti ordrum, sigur Ron. Men sjálvur hevur hann verið heldur listinlærdur
at arbeiða og forvinna 20.000 kr um mánaðin. OK? Hvat skulu vit siga um tað? Hvat er ein lesandi? Spyr ein lestrarvegleiðarar, siga teir allir við ein munn: “Fulltíðarstarv”. Tá søkt verður á ymiskar
skal stýra felagnum framyvir, verður tað landsstýrismaðurin, sum einsamallur skal stýra Atlantsflogi, spyr hann. Tað gjørdi fleiri onnur í Tjóðveldi eisini og somuleiðis gjørdi Javnaðarflokkurin greitt, at
samgonguni m.a. vegna ov vánaliga stýring, og nú fólkaflokkurin fleiri ferðir hevur víst á tað sama, spyr Eilif Samuelsen, hvat menn vænta sær av eini slíkari stýring. -Vit hava ikki ein diktator sitandi