urguspæli í kirkjuni: Meg minnist mangan morgun, eg undir fossi sat. Langt burt frá øllum sorgum, eg hugin fara lat. Tað einasta eg hoyrdi, var fossins javna sjóð. Einki var sum tordi, órógva hetta ljóð. Um

skúlaverkið. Ein hin størsti trupulleikin í fólkaskúlanum hevur í mong ár verið næmingar, sum missa hugin at ganga í skúla, og í staðin forpesta tilveruna fyri hinar næmingarnar. Nú hómaðist ein glotti, við

gerast so høgt, at tað tekur motivatiónina frá fólki. Tað má ikki gerast so stórt, at tað drepur hugin og initiativ. Tað er so eitt. Nakað annað er spurningurin, hvat vit fáa fyri okkara skattapengar.

grunn, ella eina konto við peningi, til menningarhjálp ella hjálpararbeiðið, hevði tað ikki tikið hugin frá fólki at savna pening inn. Tað er at vóna, at stóra innsavningarátakið eydnast væl, so vit, sum

flaggskipið í føroyska fiskiflotanum men eisini sum skúlaskipið, har ungfólk bráddliga aftur fingu hugin til sjógvin. Skipið hevur so eisini troytt eitt fiskaslag til fulnar – tvs. til foredlaða matvøru

Feløgini gera at enda vart við løgnu grundgevingarnar fyri einum ferðavgjaldi. Endamálið er at "minka um hugin til uttanlandsferðing føroyinga" (citat). Hetta er, sum feløgini siga, "formyndarí av ringasta slag"

tagdi floytan hjá dómaranum. Nakað sum eftir dystin var viðvirkandi til, at gestirnir høvdu bestan hugin at geva dómaranum skuldina fyri stigini, sum teir ikki fingu. Og so var tað, at Sorin Anghel kundi

eftir at hann spældi nakrar góðar landsdystir í fjør. Í kvøld var nýggjur maður í miðverjuni hjá B36. Hugin Samuelsen, sum annars hevur spælt longurframmi á vøllinum, spældi í miðverjuni saman við Bjarna Petersen [...] Brockie ætlar sær at fara niður at lesa. Tí hava vit bara tveir miðverjar, so vit vildu síggja um Hugin Samuelsen kann spæla har. Tað er við framtíðini fyri eyga, at vit gjørdu so í dag, sigur Jákup á Borg

endar til allar tíðir, og sum tí samstundis hvørki hevur byrjan ella enda. Søgan sigur frá dronginum Hugin, sum er hugtak av einum smádrongi í føroyskari bygd í 30unum og hansara hertøku av umheiminum. Drongurin [...] Men alla tíðina skammar hann seg, tí tann Gud, hann veit um, er dømandi og bannar øllum stuttleika. Hugin verður tíðliga tyngdur av syndamedviti, men sum frá líður fánar tann ringa samvitskan, og kvinnurnar

fyrstan tíð er tað greitt, at Hugin vil vera rithøvundur, og hann metir hendan leiklut at vera tann týdningarmesta av øllum. Tá ið »Eitt dýpi av dýrari tíð« endar, hevur Hugin givið út sítt fyrsta stuttsøgusavn [...] lagnu, og lang brot er Hugin als ikki við í spælinum. Stundum kemur tað lesaranum fyri, at áhugin verður fluttur til aðrar persónar, tí at teir hava ein meira áhugaverda lagnu enn Hugin. Í so máta eru tey [...] men tað verður tikið um fleiri endar úr teimum undanfarnu skaldsøgunum. Sum ikki einaferð hevur Hugin trupulleikar við tí forbrenda kynslívinum, sum ikki rættiliga vil, sum hann, og hann hevur ilt við