miðvísum átøkum við at vísa á tørvin á teirri neyðugu raðfestingini á sálarliga økinum, ger mun. Eg fari at takka tykkum fyri tykkar treiskni. Tað gevur úrslit. So eri eg komin til stóru løtuna at handa

møguleikar. Meðan heimurin heldur ondini, mugu vit brúka andans og handarinnar arbeiði í felag. Eg fari við hesum orðum at seta vinnudagin 2024. Takk fyri.

til at skriva undir mótmælið í Bartalsstovu. Mótmælið verður latið Vága Kommunu. Steðgi ætlanini Eg fari at heita á sitandi býráðslimir um at steðga hesi ætlanini og finna nýggja nøktandi staðseting til

smábannaði. Maðurin, ið lá á knæ við síðuna av henni í skugganum, segði vrantin: ?Arh! Og so kom tað dekan fari ein nekari, ein gýðingur og eitt fult svín!? Teir tríggir menninir, ið stóðu sum lavnar hønur, ristu [...] Tygum hava nú lítið og einki at skula hava sagt í hesi søk, frúa. Men tygum fáa at síggja, at eg fari varliga til verka.? Hann fór heilt yvir til hana, legði hondina eymliga á búkin. Hóvliga og varisliga [...] Spruttið frá honum var so øgiligt. Næstan sum brim við sjóvarstrond á vetrardegi. ?Puha, dekan í fari ikki!? brast út úr honum. ?Hetta er sum ein gløtt skoytibreyt!? Kvinnan Anna lá í skellilátri , hon

tónleikagrein sum vit onnur skifta sjónvarpsrás. Og nú opera? "Ja, eg havi sungið nógv ymiskt og tað fari eg at halda fram við at gera. Men fyri mær er tað ikki so løgið, tí eg síggi tónleik sum eina stóra [...] er tað umráðandi fyri meg at arbeiða við einari fløgu til hon er akkurát sum eg vil hava hana. So fari eg altíð at kunna standa við tað, sum eg havi gjørt. Eg eri enn glað fyri gomlu fløguna, og eg vil [...] um hesa fløguna um nøkur ár." Hvussu langt væntar tú at fløgan kemur? "Eg hugsi als ikki um tað. Eg fari bara at hava hana bara við mær har sum eg komi. At gerast ein stjørna er eingin dreymur. Mamma hevur

at ein nú kann fara og flotta sær. Nei, als ikki. Og sigi eg so, at fyri meg merkir hetta, at eg fari niður í løn. Hetta sigi eg honum, meðan vit sessast hvør sínum megin borðið, eg við bakinum móti [...] okkurt, sigur hann og flytur tey ymsar vegir. Eg havi okkurt liggjandi onkustaðni, sigi eg við hann og fari eftir einum savni, vit júst hava tosað eitt sindur um. Tú kanst bara hava hatta, sigi eg við hann [...] hann ikki koyrir sjálvur, um hann vil hava eina øl, eina gull, spyrji eg. Jú, tað vil hann fegin. Eg fari so eftir tveimum ølum, og vit munna okkum á tær. Hvat skal ein yrking gera? spyr hann aftur. Tja,

enn sum áður lívinum djúpliga takksamur og fari framvegis at sættast við tess kor, tí tað gevur meira enn tað tekur, ja eg havi longu fingið so nógv, at eg fari ongantíð at hava nakran rætt til at gremja

sín. Omma mín var góð við jørðina, men tá hon legði seg at doyggja, segði hon: Nú fari eg úr hesi gomlu kroysuni. Eg fari til himmals.” Hon sang gamlar sálmar. Evensen prestur var og gav henni altarsins

landsstýrinum. Og tí hevði eg hildið, at eg sum nevndarlimur í lmn, kann taka tann kasjettin av, tá eg fari av fundi har, og taka hin á, har tað stendur ”løgtingskvinna”, og tá siga, at eg haldi, at hasin ella [...] ella at vit í minsta lagi tosað forbí hvønn annan. Vónandi verður hetta ikki tikið illa upp, men fari eg skeiv, so taki eg heldur enn fegin við mótspæli! Góðan arbeiðshug og takk fyri viðmerkingarnar

rætta, so verður gjøldur burtur úr tær. Eg havi verið giftur í 21 ár, og tað er sama kvinna, sum eg fari í song við. Tað skuldi komið á forsíðuna á Ekstrablaðnum. Men tað kemur ongantíð á forsíðuna, tí tað [...] heldur á mær, at eg sleppi at gera alt tað, sum eg kundi hugsa mær at gjørt. Eg eri veiðimaður og fari á jakt allastaðni, sum eg sleppi. Í summar bygdi eg eitt summarhús saman við familjuni. Eg eri fríur