eigi tartelettir og okkurt fyll at koyra í, so tað verður helst tað - og so onkran fiskarætt, sum eg fari at fáa mær jólaftan. Gerandisdagurin er skrásettur hjá Paturi Michelsen. Hann fer upp um kl. seks-sjey
leggja seg inn undir Mannin, sum vil hava vald heldur enn samstarv. Sjálvsagt vilja tey ikki tað. Tí fari eg at atkvøða ímóti samanlegging við Hvalba, men fyri samanlegging av allari Suðuroy, tá ið fólk,
havi tíð til at venja og skriva tónleik. Men allíkavæl skal eg spæla á nøkrum festivalum. Eitt nú fari eg skjótt til Hollands at framføra við DR Big Band, og eisini skal eg spæla á nøkrum tiltøkum her
gevast at brúka beinleiðis misvísandi heiti margfeldi, og heldur brúka orðið fjølbroytni. At eg ikki fari heilt skeivur, sæst um ein slær upp í orðalistanum aftast í bókini (Føroya náttúra, síða 234). Har
við guitara og munnhørpu. Talan gjørdist um eina stilla og inniliga konsert, og eg haldi ikki eg fari skeivur tá eg pástandi, at hetta er tann konsertin í høllini á Hálsi í Havn, ið har ljóðstøðið hevur
støðu til øll møgulig og ómøgulig mál. Fakfelagspolitikkur hevur altíð verið mín sterka síða, so tað fari eg at halda meg til, sigur Ingeborg. Hóast hetta, so fylgir hon enn væl við í føroyskum politikki
samrøðuni við ein misnýtara Tað eru løtur í samrøðuni við misnýtaran, har eg steðgi á og helst ikki fari longur í dýpdina av ótta fyri at gera okkurt skeivt og kanska meir skaða enn gagn. Tí gevur hendan
ein pílagrímsferð. - Hetta er eisini orsøkin til, at eg haldi nakrar andaktir á vegnum. Harumframt fari eg at taka nøkur smá evni upp, sum fólk kunnu hugsa um ella lata vera. Tað er upp til teirra, sigur
DJ’a nógv og remiksa eina rúgvu. Eg havi higartil remiksað fyri Heiðrik á Heygum og Petur Háberg og fari skjótt undir at gera eitt remiks fyri Bloodgroup. Eg havi nógv annað í kikaranum, men tað er ikki
neyðugt at vera í rættiliga góðari tíð, so fyri at hava nakra vón um at fáa tak yvir høvdið, áðrenn eg fari hiðani, haldi eg tað vera best bara at leggja umsóknina um ellisheimið inn beinanvegin, leggur hann
