vit ikki hava burðardygga veiðu, so kann alt gera tað sama, tí tað snýr seg um at fáa fiskin hjá okkum á »best betalandi hillarnar«. Tað er eitt løgið fyribrigdi í Føroyum – fyri ikki at siga
, sum fóru burturúr. Hvussu verður til næstu samráðingar er kanska óvist, men okkurt bendi á, at í hvussu so er okkurt av feløgunum ætlaði sær burturúr. Í øllum førum vóru tað bara pedagogarnir
sum hon segði – Samtak hevur als einki havt við hetta málið at gera. Tað er sjálvandi ikki rætt av okkum at leggja Samtak og hini fakfeløgini undir aktivt at hava tikið lut í málinum, um tey bara
m. Tá handilsmenn, almennir leiðarar og politikarar lætt og elegant ignorera lógina, so er okkurt ravruskandi galið. Málið um, at eingin eftir árgang 2000 skal byrja at roykja, er avgjørt rea
tingmannatalið, at Gerhard Lognberg varð koyrdur úr flokkinum. Hóast alt hevur sína tíð – og okkurt bendir á, at tíðin hjá hesi samgonguni er við at halla, so er framveigs óvist, hvat alternativið
1998. Tað nyttar einki hjá Akseli at kopiera Sambandsflokkin. Hann má finna upp á okkurt nýtt. Okkurt, sum fær fólk at fylkjast um »samríkjahugsjónina« upp á ein fiksari máta, so kann hann vinna
sum sítt: Meinigi løntakarin er álitið – og høgi marginalskatturin er tað, sum restar í. Okkara boð er, at marginalskatturin sjálvandi skal niður. Fáa vit øll at rinda eftir skattal
fyri at tryggja donsk búskaparlig áhugamál – men eisini okkara hugsan um mannarættindi. Tað er ikki so, at vit ikki tora at siga okkara hugsan við kinverjar, segði Helle Thorning-Schmidt l
málsøkini, vit yvirtaka. Sjálvandi gjalda vit rokningina, tá vit taka ábyrgdina á okkum. Tað er kjarnan í okkara sambandspolitikki.« Ergo: Tá vit hava yvirtikið øll tey 15 málsøkini,
fult integreraður partur av Danmark. Tá fullveldi samstundis er so fjart, so er tað bara skyldan hjá okkara fólkavaldu at gera eina skipan, sum er harímillum. Her er stjórnarskipanaruppskotið ein
