ODDAGREIN: Sakna teir góðu lærararnar

Og Annfinnur hevur púra rætt. Fjøl­miðla­fólk duga ikki nóg væl før­­oyskt. Sum á­byrgdari á miðla­red­ak­ti­ón­um kann eg skriva und­ir upp­á, at fólk­ini - við og uttan fjøl­miðla­út­búgv­ing, duga alt ov illa før­oyskt. Og eg kenni tað aft­ur. Tá eg kom í studentaskúlan í 1983 søgdu lær­ar­ar­nir har, at vit sum heild dugdu ov illa før­oyskt. »Jam­en so lærið okkum«, søgdu vit, men hetta var ikki uppgávan hjá stu­dent­a­skúl­a­num. Hetta var upp­gáv­an hjá fólka­skúl­a­num, tí tá næm­in­g­ar komu í Hoydalar, so áttu tey at dug­að at mál­borið seg á skift og í talu á før­oysk­um. Men soleiðis var veruleikin ikki.
Á Læraraskúlanum var sama søg­an. Tá spurt varð, so var svar­ið, at »hatta áttu tit at lært í Hoy­døl­um«. So tá næmingar fóru av Lær­ar­a­skúl­a­num við 03 í før­oysk­um á grund­stigi, so yptu lærararnir har bara øksl og søgdu, at tit áttu at lært hatta í fólka­skúl­anum og í stud­ent­a­skúlanum.
So kunnu vit bara ímynda okk­um, hvat hesir stakkals fólka­skúla­lærarar siga, tá teir síðani koma í fólka­skúlan við einum 03 í før­oysk­um á Føroya Læraraskúla og fara at læra nýggjar lítlar føroyingar at stava og málbera seg á føroyskum. Hvat er pro­blem­ið? Er føroyskt eitt ov trup­ult mál at læra? Nei, yv­ir­høv­ur ikki. Føroyskt er als ikki verri at læra enn onnur mál. Men eingin vil kenna sær ábrygd av at taka um end­an at læra lærarar at stava før­oyskt.
Tað hevði so í øllum førum hjálpt, um allir lær­ar­ar í fólka­skúl­a­num dugdu bet­ur føroyskt enn ein miðal næmingur í 9. flokki. So hevði nógv verið vunnið. Eg eri bangin fyri, at fleiri lærarar ikki duga bet­ur enn ein miðal 9. floks næmingur í føroyskum. Men tað er lætt at finna út av. Tað er bara at seta all­ar lær­ar­ar til eina Pisa­kann­ing í før­oysk­ari fyrisøgn stíli, og so at fyrileggja úrslitið Føroya Læraraskúla. Er úrslitið ikki nóg gott, so er uppgávan hjá Føroya Lær­ara­skúla at loysa trupulleikan. Tá tað er gjørt, so hava vit góðar fólk­a­skúl­a­lær­ar­ar í før­oysk­um, sum kunnu geva skúl­a­børn­u­num gott í beini - og minst líka gott sum tele­graf­ist­ur­in, bank­a­mað­ur­in, prest­ur­in, sjónleikararin og mál­frøð­ing­ur­in, sum Annfinnur í Skála saknar, hava givið okkum.
Tá kunnu vit so taka kjakið upp um, hvørt før­oysk miðl­a­fólk duga nóg væl at stava føroyskt!