Fyri at náa hesum máli legði løgmaður eisini trýst á sínar samgongufelagar, at um teir nú fara at brúka heystið til partapolitikk og persónligan løtuvinning, so tekur hann avleiðingina og skrivar út val.
Og hervið festi løgmaður í fjúsið í tikkandi bumbuni undir samgonguni, sum hann hevur í sínum egna flokki. Løgmaður er fleiri ferðir kritiseraður fyri ikki at hava tamarhald í egnum rekkjum, og tað kom týðuliga til sjóndar í útvarpinum mikudagin, har Bjørn Kalsø, sambandstingmaður, setti hart ímóti hørðum.
Lærarin úr Klaksvík trýr ikki upp á vísindalig tilmæli eins væl og løgmaður, sum bæði er skipsførari og fyrrverandi fiskasølumaður. Løgmaður sigur, sum sjálvandi eisini rætt er, at tað kann gera tað sama, hvat vit í Føroyum siga, hvat fólk í Klaksvík ella fólk á Tvøroyri halda. Um marknaðurin ikki vil keypa vørurnar frá okkum, tí vit ikki hava burðardygga veiðu, so kann alt gera tað sama, tí tað snýr seg um at fáa fiskin hjá okkum á »best betalandi hillarnar«.
Tað er eitt løgið fyribrigdi í Føroyum – fyri ikki at siga eitt barnsligt fyribrigdi, hetta altíð at illteinkja og altíð at vilja vita betur. Hevur Havstovan ikki prógvað, at vit fáa meira fisk í stovnarnar við at skerja veiðuna, so passar tað ikki, tykist vera hugsanin.
Øll vita, at vit hava havt alt ov stórt veiðitrýst. Flyta vit hugsanina yvir á landbúnaðin – eitt nú á seyðahaldið, so er tað lættari at skilja, hvønn týdning stovnsrøktin hevur. At halda, at fiskatilfeingið háttar sær so nógv øðrvísi, tað er fávitskut – ella banal jagstran eftir løtuvinningi.
At ein tingmaður sum Bjørn Kalsø beinleiðis mótarbeiðir sínum floksfeløgum vísir, at løgmaður ikki hevur tamarhald á flokkinum. Tað er eisini tí, at hann hevur broytt hugsan um nýval. Og vísir tað seg, at Sambandsflokkurin nú fer í upploysn av innanhýsisstríði, so heystar flokkurin valla ta framgongd, sum spádd hevur verið – og tí er tað als ikki vist, at Kaj Leo Johannesen verður løgmaður í BCEF-samgonuni, sum helst verður skipað eftir valið.
