frásøgumaður. Nøkur fóru siglingartúr við Draganum norður um, har tey lógu og nutu Føroyar í fagrasta veðrið. Tey vóru sera hugtikin av føroysku náttúruni. Eisini hildu tey fyri, at tað mundi liggja stórt arbeiði

eru tað bóndirnir, sum siga at teir skulu hava fjøllini fyri einki frá landinum. Antin teir tosa um veðrið ella mjólkaprísir, so verður tað ikki gott fyrrenn teir sleppa at eiga fjøllini. Í nógv hundrað á

áh Havnin, tann deiliga Havn, Gott er at kenna tín fjálgandi favn, ... Havnin er heilag og sæl... Veðrið var gott henda týsmorgun Sosialurin var og vitjaði í Tilhaldinum í Tórsgøtu. Sangurin hoyrdist langt

gera klárt at fara út við bát, tað dámdi tær væl og vóru tað fáir dagar tú ikki vart avstað, tá veðrið var til vildar. Vit minnast hvussu tú ofta kom sleipandi við stórari balju av seiði, og hvussu glaður

glasi, og møguleiki er eisini at fara út á eina terassu, sum er hálvt dekkað, soleiðis, at sjálvt um veðrið er keðiligt, er ikki neyðugt at gerast vátur. Eisini er ítrivsrúm, og hvørt búfólki hevur ein lítlan

fyrrenn í summar. ?Tað er ov strævið at ferðast heim hvørt vikuskifti at spæla. Og harafturat er veðrið ofta ringt um veturin, so flogsambandið kann verða óregluligt. Tí hava vit gjørt av at halda ein

vitjan hjá B36 í fyrsta veruliga dystinum hjá feløgunum hetta kappingarárið. Ivaleyst gjørdi stillføra veðrið sítt til, at somikið nógv høvdu leitað sær oman, men ikki minst mundi tað fyri heimaáskoðararnar

kanningarnar avgreiddar skjótari, sigur Hans Jacobsen, formaður í Havbúnaðarfelagnum. Hann vísir á, at veðrið til slíkar kanningar ikki hevur verið til vildar í vetur, og at kanningarnar taka tíð at gera. Eisini

Um hálvgum sjey-tíðina byrjaði stóra eyðnuhjólið í kjallaranum í Innistovu við cafeteria í erva. Veðrið var enn av fagrasta slagi, so tað var eitt sindur tungt at tuga fólk innum. Men skjótt kom ferð á

sum skuldi norður eftir at giftast. Vágbingar mannaðu bát at fara norður eftir við einum tarvi. Men veðrið var so ringt, at gentan hættaði sær ikki at fara við. Fleiri mánaðir seinri vóru líkindi - men tá