var ein vinnuflokkur, men nú er vorðin ein fáveldisflokkur, og fremsti talsflokkuri fyri verandi skipan. Hesi stóru virði í sjónum, sum fólkið eigur, og sum vinnulívið dugir at virðisøkja, er høvuðsorsøkin
slíka hugsan, tíansheldur hann sjálvur. Sostatt kann Jacob Vestergaard vera fullvísur í, at slík “skipan bara sær gott út á pappírinum hjá nøkrum, ið ikki ána, hvussu fiskivinnan fungerar í praksis”
ikar sum avgera um vit fáa ein fisk eina flugu, ein virus ella ein bláhval – ella fólk. Alt sama skipan. Gransking av livandi verum, lívfrøði, er ofta arbeiðið at greina livandi margfeldi í sløg. Hetta
innan ávíst tíðarbil. Mánaðar- og ársgjald fara eisini at lætta um. Viðvíkjandi umsiting av slíkari skipan havi eg spurt meg fyri og fingið váttað, at verandi kubbaskipan væl kann útbyggjast til at megna
m nakrantíð fer at verða tikið. Frá tí, at tað í 1973 varð farið at kappast um FM eftir galdandi skipan, og fram til í 1979 ella í sjey ár á rað, vann óføra manningin á Havnarbátinum øll árini meistaraheitið
aftur í handilin við váttanini um, at hann er góðkendur til at keypa hesa ávísu byrsuna. Smidlig skipan Ólavur Weihe sigur, at tey eru einaferð biðin um at koma á fund við Rættarnevndina hjá Løgtinginum
býráð, upp í eitt breitt samarbeiði. Teir formligu karmarnir um hetta samarbeiði eru settir við skipan av formansskapi og nevndum og eini ávísari umskipan av nevndarbygnaðinum, sum hevur við sær, at tær
virðisketuni og talið av virkjum á landi eitt úrslit av yvirtøkunum og ikki eitt úrslit av tilætlaðari skipan hjá samtakinum. Til tess at tryggja sær, at felagið eisini í framtíðini skal vera kappingarført í
m, og barentshavsflotin kann so fáa makrel við Føroyar afturfyri kvotuna, sum hann missir. Henda skipan kann verða tíðaravmarkað, soleiðis at vit til eitt annað ár kunnu skipa fiskiskapin soleiðis, at
sum sjálvir hava verið við til at byggja upp vælferðarsamfelagið, skilja meginreglurnar undir hesi skipan: Nevniliga, at hugurin at vera partur av felagsskapinum avhongur av, um fólk kenna seg sum part av
