vøtnum. Og lat okkum eisini eftir ólavsøku fáa tað at syngja, at vit eru her. Góða ólavsøku. Høgni Hoydal

nýggjari føroyskum bókmentum eftir høvundar so sum Oddvør Johansen, Jens Paula Heinesen, og Gunnar Hoydal. Verk eftir rithøvundar, ið vórðu føddir um aldamótið, verða eisini lisin, til dømis eftir Martin

ber vónina í arbeiðssomum hondum, her er fallið mítt akker. Takk fyri og góða Vestanstevnu. Høgni Hoydal

okkum at velja fullveldi. Og á sama hátt sum í 1906 síggja vit í dag somu tendensir ? sum Gunnar Hoydal einaferð skrivaði í Brá um tjóðskaparstríðið: ?tað.. vóru ein framtaksrørsla, sum vildi vinna rættindi

hjá útbúgvingarpolitikknevndini hjá Landsstýrinum í 1999 (bind 1, s. 74), og í kronikk hjá Kjartani Hoydal í Dimmalætting 30. mars 2006. Um man við politiskum tiltøkum kann gera hesa gjógv lættari at loypa

Høgni Hoydal Tað er stuttligt, men samstundis grátiligt at eygleiða, tá menninir í landsins hægstu størvum tríva í pennin og geva sítt íkast til politiska orðaskiftið í landinum. Her eru stórmál at viðgera

Høgni Hoydal Tá ið ein løgmaður skrivar eitt longri innlegg í bløðunum, er vanliga talan um, at ein politisk ætlan verður stungin út í kortið, og roynt verður at eggja til kjak og orðaskifti um eitt t

hendan myndin livir í mær... og lívið eg eisin í myndini. Ja! Eg í øllum, alt í mær, skrivar Karstin Hoydal einastaðni ? hvat eri eg, eg, eg og tú, tú, tú... hvat er í øllum, øllum, øllum... »Eg«'ið er eitt

propagandasendari. Kapitlið um føroysku miðlarnar endar so: "Udsendelsens leder, programmedarbejder Høgni Hoydal, fik efterfølgende en hurtig karriere i færøsk politik som repræsentant for der republikanske Parti

hetta ikki beinleiðis oljupengar. Tað var ein fundur á Landsbókasavninum herfyri, og har segði Gunnar Hoydal, at oljuvinnan átti at latði ein pott av hvørjari tunnu til mentanina. Liggur vandin so ikki í, at