rin hevur mangt slikt at bjóða nólsoyingum og stevnugestum annars. Klokkan 12.30 verður farið at svimja úr Havn til Nólsoyar, sum er eitt árligt og afturvendandi tiltak á ovastevnu, og klokkan 14 fer Maud
gólvið stimbraður av Martinsa orðingum. Eisini uttandura helt hann okkum til – út í Sandagerði at svimja, tá summarið nærkaðist, og niðan í Gundadal til frummítrótt –, fekk okkum eisini onkuntíð seinnapartar
gólvið stimbraður av Martinsa orðingum. Eisini uttandura helt hann okkum til – út í Sandagerði at svimja, tá summarið nærkaðist, og niðan í Gundadal til frummítrótt –, fekk okkum eisini onkuntíð seinnapartar
trupulleikar viðhvørt herja á. Mangan hevur hann tikið til orðanna: "Okur eru lopnir útí, og nú er at svimja alt tað okur orka" ella at "hann sum einki torir at vága, hann einki vinnur". Mangan hava okur ásannað
ferðandi t.d. velja ein túr vestanfyri Suðuroynna, ein gongutúr í náttúruni, at klatra á Vágseiði, svimja í Páls Høll, ella klatra í Marghøllini; ella velja at gista í nærumhvørvinum ella keypa sær máltíð
ikki hevði armar, lærdi hon at nýta føturnar sum hendur - at skriva, at seyma, at spæla klaver og at svimja. At liva markleysa lívið. Sjálvandi hevur lívið hjá Lena Maria verið krevjandi og mangan strævið
veðrið sunnudagin ikki var av tí besta, var rutan, ið svimjararnir skuldu svimja, broytt nakað. Veðrið var ikki til at svimja av Strondum yvir á Toftir, og ístaðin var svomið longri inni á Skálafjørðinum
børnum, og síðan ommubørnini komu, hava tey verði hennara eitt og alt. Frítíðina brúkar hon m.a. at svimja við Morgunfrúunum, lesa, spáka við hundinum Harly og at kampera. Eisini má nevnast hennara stoltleiki
byrjaði at svimja. Tann dagin hon hevur føðingardag og so ársdagin fyri hennara svimjing. Svimjihøllin var eitt skifti stongd í yvir eitt ár, og tað merkti so eisini, at Maria ikki kundi svimja tá. ? Eg [...] plagar at vera í hylinum og svimja í einar tveir tímar hvørja ferð. Eftir so mong ár í høllini er Maria komin at kenna flestu svimjararnar. ? Eg kenni øll tey, sum plaga at svimja fast, sigur hon. Og tað sást [...] brek, sum hevur havt fleiri skurðviðgerðir við sær, og hon heldur sjálv, at tað er gott fyri seg at svimja. ? Tað einasta staðið, har eg kenni meg trygga, er í hylinum, tí har kann eg flyta meg uttan hjálp
venjingarlegu. So venja tey í Marghøllini, og samstundis fáa tey atgongd til Pálshøll, har tey kunnu svimja ella venja fitness, alt eftir hvat tey hava hug til, sigur Jens Petur Brattalíð. Hann greiðir frá