Smyril hevur í mong ár verið álitið hjá suðuroyingum, men undir verkfallinum, hevur hann ligið bundin at bryggjuni á Drelnesi, og suðuroyingar hava ikki havt nakað álítandi ferðasamband til og frá meginøkinum

ólini jú meira ella minni steðga upp slíkar páskadagar, men kortini nervar ambuteraða samferðslan mong av okkum so ella so. Haraftrat kemur ampin yvir og óvissan um, at eingin veit, hvønn veg tað ber.

nú taka málið upp aftur, og halda tað hóskandi upp móti ljósinum til kritiska viðgerð. Hetta fara mong at takka tykkum fyri, sum frá líður. Tað er vist, um so verður, at aftur ber til - undir tryggum

kunnað førkað Føroyar nærri tí máli, sum sjálvstýrisfólk í meira enn eina øld hava sæð fyri sær, og sum mong sambandsfólk eisini taka undir við: eini sjálvbjargnari tjóð, einum rættvísum samfelag. Teir stóru [...] gamlar fíggindar at taka lógvatak, ítí teir ? sum standandi á tindum ? síggja ta heilu myndina. Vit eru mong, sum ikki bara høvdu vónað, men eisini væntað, at ein slík katarsiskend sjálvsásannan fór at fáa hesar

Kuba hittir tú einum fólki, sum hóast ágang og blokadu i 40 ár, eru sera fryntlig og fyrikomandi. Mong mentunartiltøk o.a. fara fram á leguni og aðrastaðni, t.d. koma vanliga fleiri av teim kendu bólkunum

tann størsta, tey nakrantíð hava fingið, sigur Karsten Hansen. Hann sigur, at tað hinvegin eisini eru mong, sum hava illgruna um, at hetta er eitt politiskt verkfall ímóti landsstýrinum. ? Men eg havi valt

at einum øðrum presti verður givið loyvi at nýta kirkjuna til gudstænastu, ikki longur var til. Tá mong tykkara virka innan Heimamissiónini, undrar tað meg, at tit í kirkju okkara vilja skapa umstøður,

vanligt er flest allar staðir, og hugnaðu okkum annars um dagarnar. Tá skúlarnir hildu frí, vóru vit mong, sum fóru at ferðast, tí tá á døgum var ein stór meðalstætt, sum ikki hevði stórvegis trot á peningi

gosvatnið í SMS. Síðani eru nýggj listaverk úr glasi vorðin til hvørt eftir annað, og í dag standa mong av hesum listaverkum á ymsum plássum í Føroyum og í Danmark. Her kunnu nevnast glasið í Gøtu kirkju

missur fyri land okkara, nú Tórmóður er farin. Hann var tann, ið tordi at seta orð á so nógv av tí, sum mong av okkum bara gingu og hugsaðu. Hann var meira enn nakar debatørurin, sum í 80-unum tordi at tala [...] hann var ein ómetaliga rík kelda og ein góður íblástur til komandi ættarlið. Góði Tórmóður - vit eru mong, sum ongantíð fara at gloyma teg og tað tú stóð fyri. Myndina av Tórmóði og børnunum tók eg fyri ikki