Ikki varnaðist je góða Estrid, at tað var seinastu ferð, at ogur báðar skuldi hittast tá je fór niðan um vegin at fáa mær ein kaffimunn og eitt hugnaligt prát. Tú gekk og stákaðist við at gera døgverð
Tá eg flutti inn á Eirargarð minnist eg, at tú bleiv kontaktfólk hjá mær - vit fóru niðan í BR at keypa mær ein leikutoysshund, tí tað bar ikki til at hava ein livandi hund á Eirargarði. Vit vóru í
Best sum sólin kagaði fram, og alt rundan um okkum angaði av blómum, fingu vit tey tungu boð um at tú góða Siri ikki var ímillum okkum meira. Alt steðgaði upp, ein blóma var følna. Líka so bjart sum s
Tað var dagurin har ein av okkara frægastu monnum, og besti vinur mín varð tikin heim. Hesin dagur vil altíð standa fram sum ein dagur, har havið og náttúrukrefturnar fingu fríar teymar til at niðurbr
Góði, elskaði Leon Gunnar, tú bleiv tikin frá okkum so tíðliga og brádliga. Og eftir sita vit og spyrja hví?! Men líka so vist, at okur verða borin inn í henda heim, ja, líka so vist er tað, at okur e
Góði Ragnar, tað kom dátt við at hoyra, at tú so brádliga ikki er ímillum okkum meira. Vit báðir hava kent hvønn annan næstan heila lívið, eisini hava vit búð saman eina tíð á Lærlingaheiminum Nørre S
Grækarismessan er og várið hoyrist kalla, fuglar vitja landið og blómurnar spíra. Men tú, góða Randi, ert farin hiðani fyri stuttari tíð síðan, og tí tykist gleðin um várið ikki tann sama. Fyri einum
Dagurin tann 9. november veðrur ongantíð gloymdur, tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Tað vardi okkum ikki kvøldið fyri, tá tú sum vanligt var og vitjaði okkum øll, sum tú altíð gjørdi. Í góðum l
Eg kom at kenna Ditlev og konu hansara Margit í 1983, Ditlev var ein blíður og fyrikomandi maður at tosa við, hann fortaldi, hvussu trupult tað var at ferðast millum bygdir, tá hann var í yngri árum.
Begga var ættað úr Vági, dóttir Einu og Dánjal Jacob Mikkelsen. Hon var einasta genta í einum systkinaflokki uppá fýra. Begga var gift við Magna bróðir, tey eiga tveir synir René og Djóna. Eg var smág
