væl egnaður sum boðberi í neyðtænastum, og sigur, at møguleiki er fyri, at okkurt hendir, ið ein maður einsamallur ikki klárar at bera boð um. Tískil heldur hann, at allir leiðarar í húsinum skuldi fingið

óheftir. Ja, skili tað hvør, ið vil. Hetta er og verður ?hokus, pokus? Lat okkum taka eitt annað dømi. Maður og kona hava bæði inntøku, men so umsíðir so kann konan einsamøll við sínari løn fíggja rentur og

kanst tú kempa við blonkum vápnum. Stoyta og spula og takka Skaparanum fyri hvørja avgongu. tillukku maður, endiliga skjeytst tú papegoyuna! Ein so robusta ugga hevði arbeiðskammeraturin aldrin fingið! Men

Stjórin á Føroya Tele, Andrass Róin, er í dag ein vælnøgdur maður í dag. Hann fekk ein nýggjan sáttmála í lag við starvsfólkið, sum er limu rí Starvsmannafelagnum, og umframt tað fekk hann eina nýggja

sigarett helst er orsøkin til eldin. Í einum kamari í niðastu hæddini, har eldurin kyknaði, hevði ein maður ligið og roykt áðrenn hann sovnaði. Tá hesin brádliga vaknaði, sleiktu flammurnar vegginum við síðuna

niður. Á Landavegnum er eisini herverk framt móti tveimum húsum. Harðskapur Sunnumorgunin kom ein maður á løgreglustøðin at boða frá, at harðskapur var framdur móti honum. Hann var sligin harðliga í nakkan

av briminum. Ræðuligt, ræðuligt, segði hesin maðurin, og tað er vorðið verri síðani tá. Hesin sami maður tók til, at hvørki Kunoy ella Húsar liggja verri fyri enn Bíggjar í mun til Sørvági, so teir pengarnir [...] og skuldi nú hava farleiðina til Gásadals um hendi. Tann gamli postmaðurin, ið var ein framskygdur maður, hann bygdi fjós í 1932 og súrhoyggjabrunn í 1933, segði: »hatta kemur ikki at ganga, hvat við mjørka [...] hetta einasta ferðin. Tað var skjótt og lætt, men dýrt. Snípan er góð ferðast við, men tað er sum ein maður segði: »komi eg ikki í dag, so komi eg í morgin«. Tó, við Snípuni er verri statt, kemur hon, um illa

Talan hevði verið um húsaófrið í einum húsum við Dalavegin. Ófriðurin hevði ført við sær, at ein maður var stungin í ryggin við einhvørjum hvøssum, ið kundi verið ein knívur. Hann hevði í hvussu so er

løgtingið hevur kravt og fingið 60%, so er hann nógv meira bláoygdur enn eg kundi ímyndað mær, at nakar maður, sum situr í slíkum starvi, sum hann ger. Men tað eru tey, sum siga, at tað er skeivt at blanda t

hesum bátum verið saknaður. Talan er um ein 28 fót stóran glastrevjabát. Við bátinum er bert ein maður, og tá eingin hvørki hevur hoyrt ella sæð nakað til hann síðani um trítíðina fyrradagin, varð farið