Hann hevði kær--leika til hetta land, og kendi hann seg sum før-oy-ing. Hann tók pre-li-mi-ner-prógv í 1907, og í 1909 tók hann studentsprógv á Bor-ger-dydskolen í Helgo-lands-gøtu. Hann var saman við føroyskum [...] yrkti nógv-ar sálmar og fost-ur-lands--sangir. Og haraftrat týddi hann ein hóp av sálm-um til føroyskt. Mangir av hansara sálmum og týð-ing-um standa í Sálmabók okk-ara. Í 1916 gav hann út »Før-oyskar

fiskimonnum brutu upp úr nýggjum, tey sum løgdu lunnarnar undir okkara vælferðarsamfelag. Flippuprolitariatið í Tórshavn hevur okkara land ongantíð livað av, og tað koma vit heldur ongantíð. Sandi, hin [...] landi. Vit hava í Føroyum eisini brúk fyri útróðrarmonnum, sum hava ført mangan fongin til lands til frama fyri okkara útflutning, nógv meira enn nakar sakførari í Tórshavn. Allir føroyingar hava rætt til at [...] 3-4 árini, men nú mátti sambandsbotnurin skjótt verið náddur? Fyri umleið 4 árum síðan kom ein av okkara sakførarum fram í fjølmiðlunum og segði seg vilja vera politikara - samfelagsuppruddara. Og fólk

um fólk bert fær ein lætta eina tíð, so er nógv vunnið. Men um hesin lætti skal kosta tað, at okkara land enn einaferð skal noyðast út í eina fíggjarkreppu við harav fylgjandi avleiðingum, so er tað ein [...] støðan er viðvíkjandi handilsjavna o.ø. men ein og hvør veit, at við einum so følsamum búskapi sum okkara, so skal so øgiliga lítið til, fyri at alt endar galið aftur, og tí trúgvi eg onki uppá, at hettar

haldi, at tað átto at borið til at funnið útav, hvat hendir í einum so lítlum samfelag. Men í mun til okkara tónleikastíl hevur tað verið bæði rørandi og vakurt, at so mong eldri fólk eru komin at lurta. Tað [...] fór fram á einum slíkum støði, at vit hugnaðu okkum við tí. Tað vóru ikki serliga nógv ljóðføri í okkara heimi, so vit máttu syngja fyri restina. Mamma mín elskaði at ganga runt og syngja, og so løgdu vit [...] sum: »Flong Føroyum!«, »Tveit teg út í okkurt nýtt. Tað er synd ikki at menna seg. Tú ert eitt lítið land, men í mun til fólkatalið hevur tú so ótrúliga nógv listarfólk. Tað er ein sensatión! So út við tí

haldi, at tað átto at borið til at funnið útav, hvat hendir í einum so lítlum samfelag. Men í mun til okkara tónleikastíl hevur tað verið bæði rørandi og vakurt, at so mong eldri fólk eru komin at lurta. Tað [...] fór fram á einum slíkum støði, at vit hugnaðu okkum við tí. Tað vóru ikki serliga nógv ljóðføri í okkara heimi, so vit máttu syngja fyri restina. Mamma mín elskaði at ganga runt og syngja, og so løgdu vit [...] sum: »Flong Føroyum!«, »Tveit teg út í okkurt nýtt. Tað er synd ikki at menna seg. Tú ert eitt lítið land, men í mun til fólkatalið hevur tú so ótrúliga nógv listarfólk. Tað er ein sensatión! So út við tí

sanniliga havi eg tað.« »Vit eru ikki borin her á landi,« siga trøini. »Vit eru førd higar. Har, ið okkara vøgga stóð, var vakrari enn her. So nógv, nógv vakrari. Har eru stórar skógir, og trøini røkka heilt [...] áarløkur, ið kemur innast inni úr sjálvum fjalsins hjarta, nú fara ljósari og betri tíðir at koma fyri land og fólk.« Jú, eg hoyri og gleðist, segði eg, og mest gleðist eg yvir, at tað gongst tær eftir vild

ljós fara út eftir havsbrúnni, sjálvt um aldurnar alt ov skjótt koppaðu kransunum og sendu teir á land aftur. Úr Hua Hin hildu vit leiðina víðari suðureftir, og steðgaðu eina nát tí tí sera deydliga Ranong [...] filminum. Hon minnir ikki sørt um ein vanligan føroyskan drang, men har var onki fuglalív. Vit fóru á land á oynni yvirav, og sjálvt um hetta var ein oyðin, óbygd oyggj, so ýddi har í souvenirhandlum, ið [...] at nú var alt akrar og ikki bara jungla fram við vegnum. Tá vit høvdu koyrt eina løtu høvdu vit okkara fyrsta møti við ?The rainy season«. Vit koyrdu inn í eitt æl, og tað OYSREGNAÐI so illa, at tað dryppaði

og timbur og annað gott tilfar flutt í land. So varð smíðað av kraft. Longu sama kvøldið kundi flytast inn. Alt annað, sum vit høvdu við, varð eisini flutt í land. Tað mundi vera eitt fat av olju ella bensini [...] Teir vóru umborð so leingi sum møguligt, fyri at hava samband við land. Í síðstu løtu fóru teir í tann eina gummibátin og yvir til okkara. Allir bjargingarbátarnir vórðu bundnir saman við maskinbátinum á [...] teir fóru at verða fyrstir til okkara. Flúgvarin mundi vera hjá okku um fýra tíðina. Hann fleyg uppi yvir okkum eina góða løtu. Hetta gav okkum gott mót. Nú sóu vit við okkara egnu eygum, at samband var við

og kennir áarbakkan trongan. Slóðar sær rás, har víðari ræsur í óavmarkaðari vídd liggja sum ónomið land. Orðið hevur vunnið sær hevd millum manna. Orðið er nakað í sær sjálvum, og tess vegna fær tað bestu [...] tíðini ber tann vegin, at vit skulu seta orð á kor og umstøður, seta orð á tilveruna. Vit skulu siga okkara hjartans meining. Møguliga verður í so lítil dentur lagdur á hetta at spyrja seg sjálvan, hvat ein [...] er tala hansara bara sonn fyri tey, ið trúgva? Ella er tað so, sum sungið verður: ?Guð er Guð, um land alt legðist oyðið, Guð er Guð, um menniskjan øll doyði?.

og kennir áarbakkan trongan. Slóðar sær rás, har víðari ræsur í óavmarkaðari vídd liggja sum ónomið land. Orðið hevur vunnið sær hevd millum manna. Orðið er nakað í sær sjálvum, og tess vegna fær tað bestu [...] tíðini ber tann vegin, at vit skulu seta orð á kor og umstøður, seta orð á tilveruna. Vit skulu siga okkara hjartans meining. Møguliga verður í so lítil dentur lagdur á hetta at spyrja seg sjálvan, hvat ein [...] er tala hansara bara sonn fyri tey, ið trúgva? Ella er tað so, sum sungið verður: ?Guð er Guð, um land alt legðist oyðið, Guð er Guð, um menniskjan øll doyði?.