Tí kundi Frits halda langar og sigandi røður fyri Gorbatjov og Dalailama, tveir veðrar hann hevði í bil- ella seyðahúsinum. Her greiddi hann teimum frá sátt og semjum, sum átti at valda í heiminum. Hesum
Hon var sera gløgg. Hetta var tíðin, tá skúlin legði dent á at duga nógv uttanat. Katkismus, bíbilsøgu, sálmar, sangir, kvæði, kongarøðina og danskar býir lærdi hon raðið eftir lítlari løtu. Haldi
hildið mína røðu, sum í síni verju av Landsbankanum kanska var meira samfelagslig enn tøknilig, spurdi Bill Justinussen meg, um eg metti avtøkuna av Landsbankanum at vera eitt tjóðskaparmál. Sjálvandi metti
fylgt. Miðbýarbúgvar fáa parkeringsloyvi Íbúgvar í miðbýnum, sum ikki hava møguleika at hava egnan bil parkeraðan á egnum bústaði, fáa nú útflýggjað parkeringsloyvi eftir umsókn. Loyvini eru avmarkað til
1-0 á EB/Streymi á Svangaskarði um vikuskiftið. Tað er eitt krav, at vit vinna aftur í kvøld, sigur Bill M. Jacobsen, venjari. Vit skulu vinna á Toftum. Helst við tveimum málum. Tað er somuleiðis umráðandi
og vinir, sum skara framúr: Ruth, Ingálvur, Hans og Terji. Og í Danmark m.o.: Copra-málaran Ejler Bille. Til Ingálv í 1968 – eftir eina vitjan hjá henni av Elsu og Ingálvi, og sum hon fagnaði tey bæði fyri
ikki at standa í søgubókunum hjá nationalistunum. Í nýggjari tíð fekk Atli Dam javnliga øll fýra bildekk uppskorin ymsastadni í Havn – tað var kanska ”bara” herverk, men níðingsverk var tað!. Kemur
sær við krígslok. Hann gavst tó við at koyra við henni fyri nøkrum árum síðani, men enn koyrir hann bil. Og so hevur hann enntá gjørt motorar. Hetta gjørdi hann í 1948 saman við norðmanninum Sverra Jørgensen
hann á. Pápin í húsinum arbeiddi, húsini vórðu goldin, triðja hvørt ár fingu familjurnar nýggjan bil, tær ferðaðust javnan, børnini gingu í skúla, og fólk høvdu fría sjúkratrygging og tannlækna. Mamman
bedre ud. I et par af rummene var nogle af rammerne hvide, mens resten havde forskellige nuancer af billig forgyldning. ”Det ser farligt ud” – sagde jeg til Helgi – ”De burde alle sammen være hvide”. ”Så
