Í endaspælinum hava teir vunnið allar sínar átta dystir higartil, og sum skilst ætla teir ikki at slaka í teimum báðum seinastu dystunum, sum báðir vera í Vestmanna móti ávikavist StÍF og H71. StÍF og H71
ein týdningarmikil trupulleiki í øllum slíkum málum ofta er, tað at føroyingar aldrin hava duga at slaka til tess at vinna. Vit kenna tað frá londum rundan um okkum, men tað verður ikki nýtt í Føroyum, vegna
Einki røkist fyri loysn á arbeiðssteðginum hjá studentaskúla- og HF-lærarunum. Lærararnir bíða eftir at frætta frá mótpartinum, og mótparturin vil ikki samráðast, so leingi lærararnir eru í verkfalli.
vórðu framdar í valskeiðnum. Tá havi eg lættari við at skilja, at politikkarar hava lyndi til at slaka í ár, nú løgtingsval stendur fyri durum. Og nakað er lorað í sambandi við fíggjarlógina fyri 1998
Poulsen. Skuldu hedur tátta í enn at slaka Sigurd Poulsen sigur, at sjálvur skattalættin er ein slaking í fíggjarpolitikkinum ?Og eg haldi ikki, at tað er rætt at slaka nú. Sigurd Poulsen sigur, at vøksturin [...] Í ár er vøksturin er eitt sindur minni. Men búskapurin veksur framvegis nógv. So heldur enn at slaka, átti landsstýrið at tátta í. Ikki nógv, men eitt sindur, so at vøksturin bleiv tálmaður. Hann sigur
avgjørdir, í mun til lóggávuvaldið. Nú er ein møguleiki til at gera okkara rættindir galdandi, uttan at slaka ein tumma. Hetta kemst kanska eisini av at sjófólk eru eitt lítið sigandi fólk, og sum ofta ikk gera
veiting at fara fram úr Føroyum. Páll Vang heldur, at treytirnar mugu í nú, tí so mugu vit heldur slaka um eini 15 ár td., tá frálandavinnan á landi í Føroyum er útbygd. Drelnes vælegnað Páll Vang heldur
veiting at fara fram úr Føroyum. Páll Vang heldur, at treytirnar mugu í nú, tí so mugu vit heldur slaka um eini 15 ár td., tá frálandavinnan á landi í Føroyum er útbygd. Drelnes vælegnað Páll Vang heldur
tað sømir seg, men tað er eingin ivi um, hvar viljin skortar. Báðir partar mugu vísa vilja til at slaka men tann stóra av-gerðin í hesum máli liggur í Bretlandi. Vit og danir -Verður einki úrslit fyri hálvan
innandura er, um náttina,« sigur hann. »Men skal farast upp í mastrina, vilja vit hava dagslýsi. Vit slaka ikki við trygdini hjá fólkinum,« sigur hann. Heðin Jørgensen vísir til, at seinasta vikuskifti var
