jú so sólarklárt. Ein av teimum, sum kýtti seg at fylgja harraboðum, var stjórin á almannaverkinum. Hon fór so miðvís til verka, at tað gjørdist øllum greitt, at hetta ber ikki til. Men heldur enn at taka

Karlo og Ludda; úti er gott, men heima er best? Tann eydnan, tú hómar um blánandi fjøll, hvør sigur hon finst ei í heimahøll? Tú átti ei friðleysur leita so fjart, men lært teg at elska tað, sum tú sært

París og Dubai. Nú leita tey eftir onkrum, sum er heilt annarleiðis, og tað kunnu vit bjóða, sigur hon. - Vit arbeiða hart fyri at gerast sjónlig á marknaðinum og at tryggja okkum, at fólk hugsa um Føroyar

siga øll árini, tá hann royndi at selja amboð, at hesa øksina havi eg átt og brúkt alt mítt lív, so hon man vera nakað góð. Skalt tú ikki eisini hava eina?

av sama kyni glíða niður í somu grøv. Tað verður úrslitið. Boðað er frá hálku á glíðibreytini, og hon verður ikki saltað. Latið ei søguna doyggja, tí so verða Føroya søga og Danmarkar søga jarðaðar saman

so brennivín til krónan sæst aftur. Væl gagnist. Ikki so sterkt, at krónan ikki kann brúkast aftur. Hon er ein góð íløga. Ein kaffikjaftur av kaffipunsi um dagin er góður fyri heilsuna. Tveir eru dupult

fríggjadagin segði Jørgen Niclasen fleiri ferðir, at fyritøkan øll árini til 1992 handlaði, sum hevði hon ein tollkreditt. - Vit vistu ikki betur enn at vit høvdu tollkredittin, sigur Jørgen Niclasen.

eg ongantíð sleppi Abbey Road av Beatles – henni lurti eg eftir aftur og aftur. Kanska er tað tí, hon er ein góð blanding av rock, men samstundis rættiliga symfonisk – góður symfoniskur rockur, um nakað

eisini funnið á sjónum. - Bjargingarfólkini eru givin at leita, nú tað er blivið myrkt, men so verður hon tikin upp aftur í morgin, segði løgreglan tann dagin. Tað er óvist, nær bilurin fór útav og løgreglan

Mentamálaráðið um at steðga hesi sjálvskaptu afturgongd og at venda útbúgvingarskútuni aftur á ta kós, hon hevur havt, áðrenn hetta ólagið kom í. Øll framtíðin í Evropa búskaparliga hongur mest á herunum á