at málbroyting ikki merkir, at “málið skal broytast” (bls. 142). Eyðvitað ikki, men er tað komið hagar, at málið ikki broytist, er tað eitt deytt mál, tí al tann tíð eitt mál verður tosað, broytist tað [...] grundað á nakað, og sum er skeiv. T.e., tá ið hann finst at treingingini av a til dømis til i í eitt nú hagar (borið fram sum /hi:jar/ av summum). Ein frágreiðing kann vera, at tann natúrligasti stavilsisstruktururin

sambært Reuters komnir til ta fyribilsniðurstøðu, at teir hava ikki sæð nakað ræðandi, síðani teir komu hagar. Tað skal leiðari teirra, Mustafa al-Dabis úr Sudan, hava sagt. Í gjár vóru eygleiðararnir í býnum

hæddini. Motorbáturin skal nú helst halda seg innansyndis, tað ið eftir er av skeiðnum, og ikki fara út hagar, har bárurnar bróta. Umframt at tosa sama mál, so eru tær úr sama tilfari: eik og furu. Reinhold Jacobsen

Teir taka menninar, og siglt verður móti landi. Men dagin eftir doyði Hilmar. Tá fara teir ikki inn hagar, teir høvdu sett kós, men teir fóru inn á Seyðisfjørðin. Hilmar varð grivin í Hvalvík. Leivur sigur

hevur hægstirættur avgjørt at vísa tað frá sær. Orsøkin til hetta er, at hagastýrini fyri tveir hagar, sum vórðu umskipaðir undir útskiftingini, ikki høvdu rætt til at leggja málið fyri hægstarætt. Hetta

David Breivik, og løgreglan hevði vónað, at tað kundi gerast í Noregi. Men nú hann sýtir fyri at koma hagar, væntar løgreglan at fáa hjálp frá fronsku løgregluni til at avhoyra hann í Fraklandi, skrivar Dagbladet

leita tankarnir til tín mamma. Í sanginum sigur „Har man Jesuspápi búgva, vakrar blómur vaksa har; hagar hvítir einglar flúgva, flúgva einaferð við mær“. Har ert tú nú, í blómugarðinum saman við hinum vökru

ferðafólk eru løtt offur hjá íspeglum, upplivdu vit ferð aftaná ferð. Ein verður lokkaður bæði higar og hagar. Tað hendir seg meir enn so, at fólk høfliga koma til tín og vilja vísa veg og annað. Tey siga seg

vera serliga gagnligt fyri politiska lívið, at tað verður stýrt av slíkum spunasmiðum, ið altíð fara hagar, sum pengarnir eru, uttan nakran helst áhuga fyri politiskum virðum og innihaldi? Svarið er sjálvsagt

búgva á einum bóndagarði úti á landinum. Ein týðandi táttur í bók­ini er bønarsteinurin í skóg­inum. Hagar fer And­ers, tá ið gráviðrað er, vindur og regn. Veður og vindur ger tann rætta karmin um hug­lag