prís­tals­við­ger­ast. Tjóðveldisflokkurin tosar um at fáa ferð á Før­oy­ar. Tey tosa um »okk­ara land og okk­ara á­byrgd«, og at eing­in ann­ar skal skapa loysn­ir­nar fyri okkum. Vit skulu skifta kós [...] á­brygd, men tað tyk­ist sum um flokk­ar­nir vilja billa okk­um inn, at teir júst eru komn­ir inn á pol­it­iska pall­in – og tí royna at fyri­gykla okk­um sín­ar bær­i­ligu ætlanir. Tað sum hevði skapt respekt

grannauppgerð í Havn. Vit dúkkaðu eitt sindur í seinna hálvleiki, tá teir javnaðu, men so fekk Lukasz lyft okk­um uppaftur. Eg haldi ikki, at vit fingu gummibein, men meira tað, at tað altíð er torført at spæla

politiska arbeiðið at finna eina haldgóða kós fyri Føroyar, tað skal ikki standa á. Um vit samanbera okk­um við Norðurlond, so fram­leiða før­oy­ing­ar minni fyri hvønn í­búgva. Vøksturin í før­oyska búskapinum

– Tað lagaði seg væl fyri okkum mikukvøldið. Vit hugsa ikki um FM, men vit vita, at um tað eydnast okk­um at vinna í Runavík, so verða vit meistarar, og eingin skal ivast í, at vit fara at gera alt, sum

kemur. Tað eru málini, ið telja. Mang­an hava heiðurlig úrslit og góð avrik verið nokk til at vinna okk­um goodwill, vit tora enntá illa at verða óblíð tá óblíðir gestir koma til Føroyar at spæla. Av tí

seg har norðuri til næsta kappingarár. – Vit arbeiða, og vit vóna, at tað fer at bera til at leggja okk­urt fram á ársveitsluni, sum verður annan leygardag. Venjara­spurn­ingurin og spurningurin um, hvørjir

at keypa sær um­talu í okk­ara miðl­um. At velja sær ein á­vís­an journ­a­list so­leið­is er eis­ini bein­leið­is ó­dáml­igt. Slíkar søgur tæga burt­ur av trúð­­virð­i­num hjá okk­ara pol­it­isku leiðslu

Føroyar ynskja ikki ser­lóg­ir ella ser­rætt­indi, sum eitt nú lóg­ina um skrá­sett par­lag, ið flest okk­ara grann­a­lond nú eru far­in burt­ur­frá. Vit ynskja at ger­ast part­ur av tí lóg­gávu, ið er á øki­num

grund­leggj­andi stríðs­spur­n­ing­ar í før­oysk­um pol­i­tikki. Vón­andi fáa pol­i­tik­ar­ar­nir okk­urt at hugsa um. Og vón­andi verður hetta ikki tað sein­asta tiltakið av sínum slagi.

einki skal takast frá teimum. Teir góvu okkum sera lítið pláss at spæla á, og teir søktu eisini at okk­ara máli eftir snarálop. Vildi væl til hjá teimum, fingu teir eitt mál afturat í seinna hálv­leiki [...] at renna yvir hans­ara fyri at svara aftur. Eg vildi heldur hugsa um okkum og fagna málið saman við okk­ara áskoðarum, sigur Jákup á Borg. Símin Rógvi Hansen, B71, ger greitt, at tað var Gudmundur Nielsen