almenna so væl sum hjá privatfólki. Hartil komu trupulleikar við sjálvsáliti og sjálvsvirðing umframt mangar aðrar trupulleikar. Vit stóðu rættliga einsamøll tá, so jú, vit vita, hvat hetta snýr seg um. Íslendski
meðan hetta talið í fjør fór niður á 256 føðslar, hetta eru ikki góð útlit. Orsøkirnar kunnu vera so mangar, men ein sannroynd er, at tað er dýrt at búgva í Havn, og tað kann halda familjum aftur at fáa sær
seg pliktaðan til at halda hondina yvir FA, hóast hann við hesi gerð kemur at missa álitið millum mangar av sínum egnu - og tjóðveldisflokkurin, sum tykist hava slept øllum øðrum virðum til frama fyri
føroyingum! Eg haldi ikki at hasi orðini vóru væl umhugsað. Annars kunnu tey als ikki nýtast fyri mangar av framherjum tjóðveldisfloksins, tí mangan, tá ið á hevur staðið, hava teir verið betri við búkin
okkum eftir at umvæla skip, og meginparturin av okkara virksemi er grundað á tað. Hóast Føroyar á mangar hættir eru avbyrgdar, so er kappingardygdin kortini til staðar, sigur Gunnar og vísir eitt nú til
l fyri sethúsalán. - Hvat er tann solidariska ella sosiala kjølfestan nú? Til tað er at siga, at mangar familjur høvdu ikki kunnað reist sær eini hús uttan rentustuðulin - ella rentufrádráttin, sum var
ættkærur maður, og honum dámdi væl at greiða frá sínum ættfólki. Sum frásøgumaður var hann framúr góður, mangar eru tær løturnar, tá vit sótu og lurtaðu, meðan hann greiddi frá, ikki minst, tá hann kom inn á sínar
kom hann uppí Ad Libitum við sínum gamla vælklingandi gittara, og har hava vit allir í hópinum havt mangar løtur, sum hóast alt eisini eru við til at geva lívinum eina fløvandi meining. Vit í Ad Libitum sakna
manga veiðina drigið hevur á landi dragast skal inn handan fyri drangar vit vóna, at metta munnarnar mangar kastið var gott, 30 vóru trogini frøði á monnum, hvør sendi okkum boðini næsta morgun til Havnar
trúgva ikki á Jesus, sum Messias. Teir hava ikki fingið eyguni upp fyri tí, sum Gamla Testamenti so mangar staðir talar um hann, sum frelsara hjá øllum heimsins tjóðum. Ikki bert hjá jødum. Til dømis 1. mósebók