dámdi væl at njóta lívið, m.a. við ferðum og góðum fólki, m.a. var hann fyri nógvum árum síðani, langan ríðitúr í USA, hetta var saman við svogrinum Rólant Reinert, dóttrini Gunrid og øðrum reiðfólkum

Fyra okkum hoyrdu tey saman, Elisabeth og Árni. Men í adventini legði Árni Olsen frá sær aftan á langan og drúgvan arbeiðsdag. Henda tollaksmessudag í 2001 sótu vit og prátaðu, og Elisabeth hevði borðreitt

Aftaná ein langan dag við nógvum vitjandi, var tað deiligt hjá tær at sleppa upp í føvningin hjá babba, ið gav tær leskiligan føðingardagsdøgurða, sum mamma hevði gjørt. Ígjøgnum títt stutta lív var tú

eisini í gongd við at vaska klæði, so soleiðis byrjaðu vit at práta saman, og tað bleiv til 26 ára langan vinskap. Vit kundu hugna okkum saman í tímavís, tú var altíð so fryntlig og glað, so tað var ein

hundarnar spæla í garðinum. Tú var so glað tá ið Heðin lánti bussin hjá Kessler og vit koyrdu ein langan busstúr áðrenn vit koyrdu heim til Herborg, tú sat í koyristólinum i garðinum og eygleiddi ommu og

nakað sum eyðkendi Jákup Magnussen, so var tað bøn. Hann bað dagliga og regluliga. Hann hevði ein langan lista við nøvnun av menniskjun, sum hann í trúfesti dagliga legði fram fyri tann livandi Gud, við

løtur. Jacob var ein kempa. Hann var av allar størstu monnum, við einum myndugleika sum sást upp á langan avstand. Harumframt var hann eisini ein andans kempa, við myndugleika á hesum øki. At hoyra hann

so glaður og lívligur drongur. Í august mánaði vóru tit og ferðaðust á Rhodos. Har svam tú dagin langan og væl dámdi tær eisini at flúgva. Hesin túrur var eitt satt upplivilsi hjá tær. At hetta skuldi

at hjálpa við at hanga perur á húsini uttanfyri, ja so fór omma sjálv upp í stigan! Húsini lýstu langan veg av hugna, og innan var ikki at forsmáa. Og so vóru tað køkurnar, ið vóru bakaðar í langar banar

Eivind Weyhe hevur í starvi sínum á Fróðskaparsetri Føroya síðan 1979 laðað upp í vitan okkara um ein langan repil av málsligum og skaldskaparligum evnum í føroyskari mentan og styrkt støðið undir framhaldandi