fjølmiðlunum á Christiansborg, har alt er sum ein lítil, hugnalig bygd. Journalistarnir hava sítt egna borð í kantinuni og ferðast annars frítt millum politikararnar har inni. Vit eru í eini verð, har

eisini sendir, og har hevur hann markerað seg sum ein frískur og stuttligur vertur. Stílurin er hansara egna. Onkuntíð næstan lættari forvirraður, men allatíðina við einum skálkabrosi og forheraðum viðmerkingum

hevur fingið hetta starv í boði skal kunna røkja hetta sera arbeiðskrevjandi starvið afturat sínum egna. Nógvar granskingargreinar staðfesta týdningin av at sjúkrarøktin er við í toppleiðsluni. Tað hevur

gjørdu teir tað bragd, at teimum eydnaðist at fáa NT út longu í 1540 og alla bíbliuna í 1580-árunum á egna móðurmáli teirra (Setursrit 4 – E. Fubding). Eitt roysni, ið hvørki norðmenn ella føroyingar megnaðu

kommuna? Er tað rímiligt? Eru landsins lógir ikki tá tilpassaðar eftir onkrum øðrum landi enn okkara egna, kæra fosturlandi? Eg kann halda fram at argumentera. Í Fuglafjarðar kommunu búgva uml. 1550 menniskju [...] taka undir við hesi lóg, tí, sum hon segði, stórt sæð ikki eitt komma var flutt í mun til hennara egna uppskot. Eg skilji einki. Fyri mær er alt vent á høvdið. Er tað ikki munur á at hava eina fólkaatkvøðu

umboða: 1. Síni egnu áhugamál 2. Áhugamálini hjá familju, vinum og kenningum 3. Áhugamálini hjá sínum egna arbeiðsplássi. ..... og at áhugamálini hjá samfelagnum í síni heild komu í FJÓRÐU røð. Hetta vóru

ikki verða ósamdir um. Men harfrá og so til at taka pant í einari tíð, sum møguliga ikki er okkara egna, er skeivt. Politikkarar, sum taka eina avgerð, skulu sjálvir merkja konsekvensin. Hvat líkist tað

trúarvissu sum eigur at verða eitt dømi til eftirfylgjan fyri okkum øll. Hann hevur hinvegin sett sín egna hentleika - og í roynd og veru eisini sítt frælsi – uppá spæl, fyri at føra eitt stríð og vinna sigur

privathús, har teir báðir, aftanfyri ryggin á teimum afturvaldu tinglimunum, vóru í ferð við at gera sítt egna samgonguskjal. At sagt nakað annað, enn at hetta bar brá av fólkaflokspolitikki, hevði verið at fornerma

forsætisráðharrin tey fólkarættarliga tryggjaðu rættindini hjá føroysku tjóðina at taka avgerð um egna lagnu. Hetta fegnast Landsstýrið um. 2. "Det, der binder os [danskere og færinger] sammen, er de stærke