ævintýrið Drongur kongur. Tveir merkismenn fáa serliga viðgerð móti endanum á bókini. Teir eru: Heini bóndi í Jákupsstovu og Johannes Poulsen, sum millum manna var mest kendur sum Jóannes tann Vísi. Petur Jacob
sjónvarpsskránni í bløðunum 8. november. Stórur stigbendist størri, størstur (skrivið ikki "stórstur") . Bóndi eitur í flt. bøndur (ikki 'bóndur'). 'At bóndast" er óivað stuttlig slangkend nýgerð, men hóskar ikki
Eisini hevur jarðarráðið treytað sær, at festarin av jørðini, sum í løtuni er Sigert Patursson, bóndi, framhaldandi kann nýta økið til seyðabeiti, tó at avmarkingar sjálvsagt eru, har tey 18 holini eru
liberalur? »Liberalisma á høkjum« ? sum ikki einaferð! Tað er ógreitt, um festarin noyðist frá sum bóndi, um honum tørvar almenna sanering fyri at halda fram, men helst skal útgangsstøði nú skiljast so? [...] ngerðini«? Rættartrygdin verður so í lagi, tað eiga vit at vænta. So tann, sum ætlar sær at vera bóndi í framtíðini, hann eigur at vera væl við landsstýrismannin í búnaðarmálum. Kemur hetta uppskot óbroytt
tunglyntur. Sterkur í tí sálarinnar einsemi, sum lagnan hevur kroyst inn á hann, hóast hann er størsti bóndi í bygdini. Móðirin Guðrun, nevnd Sakirskona, er hørð ímóti sær sjálvari og øðrum, og í fyrstani av
Til stuttleika kunna tvær »træ sagnir« verða endurgivnar her. Ein sigur frá eini hending, har ein bóndi var úti á mørkini hjá sær ein dagin, tá konan brádliga sá ein heygg detta frá himli. Hon royndi at
Seyðahald Í Stóru Dímun eru tey longu farin undir slaktið av álvara. Óla Jákup í Dímun, bóndi, sigur, at teir hava longu flett helmingin av teimum 350 seyðunum, teir plaga at fletta um árið. ? Talið, sum
trupulleikar. Á tann hátt høvdu vit staðið sterkari í stríðnum, heldur Lars Gunnar Dahl-Olsen, sum er bóndi í Saksun. Kanska í verandi felagi Bygdaráðsformaður við Gjógv heldur, at støðan hjá útoyggjunum og
Um hesi uppskot gerast veruleiki, missa vanlig bygdafólk og nærum øll, sum ikki lúka merkingina »bóndi«, hvønn gyllin, tey eiga í dag innan fyri hesa øldina ella upp á nógv styttri tíð. At tann fyrisi
Leirvík, eru allir slíkir, sum kendi bátasmiðurin í bygdini, Óli Bóndi, hevur veri uppií, greiðir Osmund Justinussen frá. Hesin Óli Bóndi smíðaði eina rúgvu av bátum, og fleiri teirra endaðu í Íslandi.