men fer hagar streymurin førir tað. Tað avger tí ikki, um tað er uppi við vatnskorpuna, har nógv ljós er ella um tað verður ført niður í dýpi, har ov myrkt er at vaksa. Miðaldýpi á tí blandaða sjónum

í Havn, Sigruni Samuelsen, stevnu til eitt prát um siðamisbrot. Í greinini verður serliga varpað ljós á familjuna hjá ofrinum, og hvussu familjan gongur um siðamisbrotið, har gerningsmaðurin er partur

varðveitan av heimsfriðinum hesi 56 árini, síðani felagskapurin eftir seinna heimsbardaga sá dagsins ljós. Mennesket spaar, Gud raader. Tad er tó avmarkað, hvat menniskjan kann avrika í egnari megi. Og sannast

er bara tann seinasti í røðini av trupulleikum, sum tey hava at dragast við á hotellinum. Serligt ljós varð varpað á viðurskiftini á Hotel Tórshavn eftir at tað herfyri kom fram, at eitt fólk á hotellinum

Birgir Kruse. Fleiri føroyingar virknir Spurdur, um nakað nýtt listarligt stjørnuskot hevur sæð dagsins ljós hesar dagarnar, kann Birgir Kruse ikki lova nakað enn, men í øllum førum verður víst á, at yrking

sindur av vindi. Heilt niðri í bygdini, Lamba, standa eini gomul hús. Tey eru júst klødd av nýggjum, og ljós er í køksvindeyganum. Fremmandar røddir eru at hoyra innan fyri stovuhurðina, og lítla løtu seinni

uppskoti, sum týðir upp á, at reservar verður tað brúk fyri. Hygg bara eftir, hvussu landsstýrið við ljós og lykt er farin til verka fyri at finna nýggja rinntøkur - ikki støðugar inntøkur, men eingangsinntøkur

fáa atgongd til arbeiðið. Gunvør Balle segði seg annars vóna, at ráðstevnan ikki einans fór at varpa ljós á hesar trupulleikar men eisini geva sítt íkast til at fáa partarnar at skilja hvør annan betri. Hon

onkuntíð fært tú aldrin hetta samstarv. Hon mintist, at tá ið vit vóru børn, sungu vit í sanginum: Ljós yvir landi: ?saman at standa var ei okkum givið, tí er so lítið burtur úr her blivið?. ? Enn eru tað

Mína Jólabók, og hann setir kjaftaslitið av teim sosialdemokratisku undirhundunum í eitt heilt nýtt ljós. Við slíkari fyrimynd er lítið annað at vænta. Sópa fyri egnum durum So kunnu vit altíð illgita, hvørt