verður vart við mistakið á rætta staði beinanveg. Og so sveima vit víða í samrøðuni, og hesin, sum ringt hevur, veit at siga frá tíðindum, sum ivaleyst eisini hava áhuga aðrastaðni í landinum, enn júst her
heila. Næstan at vaksa upp á Sanatoriinum í Hoydølum var ikki altíð so stuttligt, og vóru tað sera ring ár, ið Eyðálvur og fleiri av beiggjum hansara máttu ígjøgnum. Hóast mótgongd, sorg og sjúku, so koma
grundarlagnum skal royna at hjálpa fólki, ið hava tørv á tí. Eg komi ofta tætt inn at fólki, sum hava tað ringt og har ytru rammurnar eru um at sorast - tá er tað mín uppgáva at hjálpa fólki at síggja lívið í eini [...] annað er so andaliga frælsið og frælsið í trúnni á Jesus Kristus. Nógvir av fangunum hava tað jú ringt við seg sjálvan, eftir tað, teir hava gjørt. Eg royni so at tosa við teir um andaliga frælsið, um
kring um í oynni. ##med2## - Vanligt var at hava tveir seyðir í Ærskor. Her er væl valla og ikki so ring at søkja. Men, ikki altíð hevur gingist so væl í hond, sum hendan dagin. Eitt nú sigur Niclas í Koltri
til við brosi á kinn: - Tað var mangan hart at pumpa. Kanska er tað orsøkin til, at eg í dag havi so ring knø! 13 ár og ikki konfirmerað enn Gudrid veit alt um eitt lív og eina trúgva tænastu á einum urgubeinki
og her vóru fólk hjá okkum til reiðar at biðja fyri teimum. - Og so vita vit bert um tey sum hava ringt inn. Vit kenna ikki øll tey mongu, sum ikki ringdu inn. Ja, spyrt tú meg, so kalli eg tað fyri úrslit
hinar, tí í fleiri ár smurdu vit øll liðini av. Akkurát hví vit vóru so nógv betri, er eitt sindur ringt at siga. - Ivaleyst hevur breiddin í hópinum gjørt sítt. Vit høvdu, sum nevnt omanfyri, fleiri góðar
fyrstu gørnini byrja at søkka. Hetta merkti, at tað var komin ov nógv sild í gørnini. Tá kundi vera ringt at fáa tey aftur. Nú siga teir á Vørðuni frá, at nú byrja gørnini hjá teimum eisini at søkka. Eg [...] møguleikar at fáa góðan prís. Um veðrið var gott, sigldi Skálaberg skjótari enn Vágbingur, men var veðrið ringt, lá betri fyri hjá Vágbingi at koma skjótari fram. Hann trekti betur, um vindurin var ímóti. Men Skálaberg
verri enn, sigur maðurin. - Men verið bara rólig, skiparin siglir hóvliga, so tað verður ikki so ringt, leggur hann uggandi afturat. Kann ikki lata vera við at hugsa um hann mundi lesa andlitsbráið hjá
og tað var skilligt at børnini dugdu tað, tey skuldu gera og siga. - Eg haldi ikki, at tað var so ringt at læra tað eg skuldi siga. Og í dag haldi eg bara at eg dugi alt, sigur Elisabeth. Leikurin varð
