partin av húsinum. Nýggi bygningurin, ið er tað fyrsta ein sær og kemur inní, verður í stóran mun úr glasi, men verður eisini prýðiligur, tí hann skal eisini klæðast við mahogni. Annars verður alt húsið klætt [...] bygningurin eisini glas, og ein altan verður eisini í hesum bygninginum, ið eisini í stóran mun er úr glasi. Alt, eisini gamli bygningurin, verður sum nýtt, og innbúgv, so sum teldur, kassar, hillar og annað

steinar út og hava kjøt sitandi eftir millum tennirnar. Eg tími ikki at lata mær lynda við einum glasi av tunnari saft, sum bara glíður niðurum, uttan at leggi merki til tað ella minnist smakkin, sigur

við vøkrum flísaløgdum og steinsettum gongubreytum og plássum/túnum, sum í støðum verða takt við glasi og fríðka við lampum, beinkjum, blómukassum og barnavinarligum hentleikum. Vegir/gongubreytir skulu

styttu sær stundir omaná góða ræsta døgurðan við einum sjavsi hvør við einari Havana-sigar og einum glasi av konjakki og har roykurin av røstum kjøti, sigarum og konjakki gingu upp í eina hægri eind av vælveru

verk eru øll stødd í Klingruni í Norðurlandahúsinum, og har standa tey væl. Verkini eru úr stáli og glasi og trý av teimum eru lýsingar av eini løgnari veru, sum kundi stava úr einum science fiction universi

deyðu vóru jarðað við ymiskum lutum – so sum armbondum og hálsketum úr ymiskum litaðum perlum úr glasi, beini og rav, nøkur við silvurringum og knívum. Eitt av fólkunum hevði fingið ein arabiskan silvurmynt

Tað er ikki bara í Havn, at menn hava ætlanir um at byggja flótandi hús í. Í Oslo hevur ein arkitektur fingið sama hugskot Før Finn Sandmæl, arkitektur, sín vilja, fær Oslo ein 300 metrar høgan flótan

Theodor Høgagarð róliga og leskar sær á ta blóðreyðu sago­súpanina við sviskum, sum hann hevur í einum glasi. – Ja, svarar Tórgerð og ger Primperan og Zofran klárt at sproyta í sjúklingin fyri vaml. – Tað er

ætlað at vit at seta brúsukabinur í produktión, og vit selja eisini rustfrítt stál til altanir við glasi í, greiðir Hallur Hansen frá. Fyritøkan hevur harumframt gjørt íløgur í nýggjar maskinur, soleiðis

I. Tað mundi vera ein heystardag í nítjanhundrað og sjey og hálvfjerðs, hugsi eg, at graml, sum leingi hevði hoyrst, knappliga tók eitt skin av sannlíkindum um seg, men hetta var gramlið um, at ein no