ævigu sælu. Sum kristin eru vit ætlaði at vera góð hvør við annan. Guð gevi tað so, at vit sum kristin úr ymiskum kirkjum og samkomum virða hvør annan og saman prísa Harrans navni. Ein smádrongur segði væl
munnu vita, var mjørki á Svangaskarði sunnudagin, og til tíðir var tað torført at síggja úr enda í annan á vøllinum. Hans Fróði Hansen helt tó ikki, at tað ávirkaði so nógv. ? Fyri mín part má eg siga, at
bilføraran ein eiturkopp í bilinum. Søgan sigur onki um, antin eiturkoppurin loypti slíkan hvøkk á annan bilføraran at hon misti tamarhaldið á bilinum, ella um óhappið hendi, tái ið hon ætlaði at beina ódjórið
umseta Bíbliuna til føroyskt og at skriva sálmar og sangir á móðurmálinum, tí móður(hjarta)málið hevur annan puls og aðra takt (og annað hjartalag) enn fremmanda málið, hóast vit skilja tað. Vit skipa fyri slíkum
geva felagnum eina peningagávu, sum takk fyri tað arbeiðið, sum felagið ger fyri býin, bæði á ein og annan hátt. Føðingardagsveitsla Nevndin í Mjølni ætlar ikki, at 20 ára dagurin skal fara aftur við borðinum
05.1997. Í tí greinini er at viðmerkja, at tá stemma varð, skrivaði THF sítt rætta stemmutal á ein annan seðil. Orsøkin var tann at THF tók tann útflýggjaða seðilin sum prógv fyri at THF hevði fingið tað
eygum síggja hvussu oljuvinna er bygd upp og hevur ment seg í øðrum londum. Tað er rætt at læra hvør annan at kenna. Vit vilja eisini fegnir vísa føroyingum oljustøðirnar. Tað snýr seg ikki bert um hvat vit
eru danskir politikarar ikki smettin frægari enn okkara heimligu, tá umræður at gera sær dælt av annans avrikið og annars bera seg fram við smádreingjalótum. Tað eru kanska tey, ið halda, at meiri virðing [...] bankamálinum, uttan at vit tó kunnu siga, at tað hevur eydnast honum serliga væl. Men vit kenna ein annan fólkatingsmann, sum alt sítt politiska lív hevur stríðst fyri at »bekempa sosialismuni?«, og hesin
skulu gjalda fyri okkum. Vit rópa okkum eina kristna tjóð, men slíkur hugsunarháttur er úr enda í annan ókristin. Ein sera klókur føroyingur, sum nú fyri fleiri árum síðani er farin undir grønu torvu, segði
miðframherji, varð feldur í brotsteiginum, og Brynjolvur Nielsen sendi úr ellivu metrum málverjan annan vegin og bóltin í hitt síðunetið. Ikki serliga stóra og friðarliga áskoðarafjøldin unti dreingjunum