, stóð Finnbogi, sum tá hevði eftirnavnið Isaksen. Barnasangir hevur hann eisini yrkt. Syngur tú, far lítli út um eina løtu og spæl, og ver nú so fittur ein drongur?, eru tað orð hansara, ið ljóma. Men
gerðir. Tá ein fremmandur sýnir tær óvæntaðan blíðskap. Tað hendir kanska oftari, enn vit geva okkum far um. Enski miðilin the Telegraph hevur spurt síni ferðalívstíðindafólk um at siga sær nakrar søgur,
vinnur virðislønina. Virðislønin varð handað eftir at hesin teldupostur var sendur ígjøgnum nýlagda Far-Ice kaðalin, ið bindur Føroyar til meginlandið reint tøkniliga, og tí veit eg ikki, um nakar ummælari
Endamálið við hesum teldubrævinum er bert at vísa á nakrar trupulleikar, sum fólk sjáldan geva sær far um, og ikki at fortelja tykkum, hvussu íkomni knúturin kann loysast beint her og nú.
lítið dýr, sum setur seg fast í húðina á menniskjum og øðrum djórum fyri at súgva blóð. Tað, sum er farligt við skógarmottu, er, at hon kann bera borella infektión við sær. Um eitt fólk fær hesa infektiónina
Tað dámdi mær sera væl, leggur hann flennandi afturat. Tað sýnist sum at hann als ikki gevur sær far um, at hann harvið eisini sigur, at hann - langt áðrenn hann kom inn á konservatoriið - dugdi allar
síðani hann seinast hevði farloyvi skuldi haldast, var neyðugt at fáa varamannin inn. - Eg boðaði beinanvegin frá, tá eg varð valdur í Fólkatingið, at er fór at taka farloyvi frá løgtingstingar [...] neyðugt at fingið farloyvi, tí tað hevur væl borið til at røkt bæði størvini, sigur Høgni Hoydal. Hann vísur aftur, at tinglimir hjá Tjóðveldi nú binda um heilan fingur og biðja um farloyvi, fyri at
sigling tá Teistanum hevur brek, og metir landstýrismaðurin tað er nøktandi, at Silja Star ella líkandi far røkir Sandoyarleiðina, tá Teistanum liggur vegna brek? Og hvørji stig ætlar landsstýrismaðurin at taka
skipaskiðju Men har sást alt ganga eftir reyv Tað leið ikki um eina fliðu Polakkarnir fingu ei liðugt tað far Seks mánaðir skrokkurin seinkaður varð Tá skrokkurin togaður bleiv her heim tá barst tað soleiðis íbandi [...] Teistin so mangan ein klikk Og tíðin hon helt við ein punkt og prikk Nú tíðin hon gongur og liðugt bleiv far og alt eftir vild seg lagar tá strandferðslan bjóðar nógv fólk hjá sær Teir ballast í fleiri dagar [...] Teir nærkast at enda har meir og meir Og síðan fekst semja við borði Um Skopunarfjrøð er nú prýðiligt far Vit ynskja at harrin hann fylgir tær Niðurlag: Alt í Sanoynni vakurt er og gott Kemur ikki við í henda
fólkið framvegis er eitt siglandi fólk í nógv størri mun, enn landkrabbarnir í gerandisdegnum geva sær far um. Gleðilig jól ynskja vit øllum okkara kæru og reiðarí. Rokna við at halda jól í Indiska havinum
