sindur trek í Føroyum, og tí fekk »íslandifiseringin« ikki rættiliga fótin fyri seg. Men tó so, Eik Banki fór so, og onkrar aðrar gamlar kempur eru falnar eisini, tí øll annars fornuftig fyrilit vórðu slept
egnum lánum og hækkar rentuna á realkredittlánum. Endamálið er vælsaktans, at nú vil bankin sjálvur sleppa at læna út pengar, ella...? Spurningurin um føroyskan realkreditt hevur verið
hjá bankum og øðrum fíggingarstovnum. Samstundis skal mark setast fyri, hvussu stóra ávirkan ein banki kann hava.
Í gjár lækkaði Eik Banki bústaðarrentuna úr 5,25 prosentum niður í 4,0 prosent. Men BankNordik lá ikki leingi á boðunum og boðar nú frá, at bankin skal vera betur enn Eik Banki og bjóðar nú bústaðarlán
miðsavna vald heldur enn at fremja skilagóðar sparingar. Tað sigur seg sjálvt, at ein landsbanki eigur at vera púra óheftur av politiska valdinum, tí annars kann tað fáa sera óhepnar avleðingar
Tann ovurstóri áhugin at keypa gevur eina sera týðuliga ábending um, at fólksins ogn í hesum føri varð seld ov bíliga. Vinnararnir eru sjálvandi tey mongu, sum hava keypt partabrøv. Men einame
at tað var ein sera góð forrætning, at eitt privat partafelag framdi hesa verkætlan. Kauphting Banki og seinni Eik runnu á leistum og Føroya Lívstrygging var eisini fús at fíggja. Ætlanin fekk politiskt
rnar) um slík viðurskifti, tí teir hava einki forum at venda sær til. Vit fegnast tó um, at Eik Banki aftur hevur fingið fótafesti og ynskja nýggju eigarum hartaliga tillukku!
garanterað. Hann sigur, at vit skulu sláa kalt vatn í blóðið, tí tað er ikki ein møguleiki, at Eik Banki hvørvur úr føroyska fíggjargeiranum. Hann heldur, at seljarin helst hevur onkra orsøk til
sannleiki við modifikatiónum er øllum prúa greitt. Sjálvandi verður ein stovnur sum Landsbanki Føroya ikki niðurlagdur fyri at spara fimm milliónir krónur. Var tað endamálið, so hevði uttan