hatti við longum, hvítum fjaðrum. Men á seinastu myndini er hatturin burtur, og í stólinum situr ein kvinna. Birgit Kleis, ríkisumboð, er komin út í gongina ímóti mær, og satt at siga dugi eg illa at seta [...] frískir vindar blæsa á Amtmannsborgini, har tað fyri bert fáum árum síðani var púra óhugsandi, at ein kvinna sat í hesum søguliga og siðbundna embæti. Løgfrøðingur og matvøruverkfrøðingur Men hvussu ber tað [...] at tíðirnar eru broyttar. Í so máta eri eg eisini heppin, við tað at mín undangongumaður var ein kvinna, tí á tann hátt var leiðin longu slóðað fyri, at tað eru ymsir mátar at fylla hetta embætið, sigur

eitt av hennara hjartamálum. Barnaundirhald og tingarbeiði Hanna hevur verið ein serstakliga virkin kvinna, og hennara arbeiðshugur rakk eisini til undirhald fyri børn. Tá hon byrjaði á læraraskúlanum, fór

hugsan fyri seg sjálva, men gjøgnum árini verið ein íðin lesarabrævaskrivari. Hon er sera virkin kvinna og hevur fingið nógv álitisstørv litin í hendur. Føðingardagurin verður hildin saman við familjuni

matstovuni Pizza Napoli verða traðkaði niður í sand og øsku. Tað er ikki bara eg sum eri særdur. Ein ung kvinna mannar seg upp og fer til pitsukokkin og á siðiliga hátt sigur sína hugsan. Hann hevur nógv argumentir

Leila Carlsen og systirin Vanja, Linda Holmberg, Linda Petersen, Jónsvein Heinesen og ein onnur kvinna, sum eg tíverri ikki kendist við. Tað talar fyri seg! Góðan og vælspældan tónleik hoyrdu vit annars

túrurin verður avlýstur. - Der kom en træbåd sejlende forbi vinduet for et øjeblik siden, sigur ein kvinna á gistingarhúsinum, tá vit spyrja, um hon hevur sæð eina slupp stevna inn ígjøgnum fjørðin, so túrurin

kvøldi, sigur Una. Á hugnakvøldinum verður eisini kappast um, hvør er sterkasti maður og fimasta kvinna í Nólsoy. - Hesar kappingar duttu niðurfyri á ovastevnu, tí fólk høvdu so nógv um at vera, sigur

kvinnum, og tí kemur kvinnulistin neyvan at økja um kvinnuatkvøðurnar. Høgra - vinstra, ella bara kvinna? Enn er tað bert í Tórshavnar og í Klaksvíkar kommunu, at tað verður stillað upp politiskt. Men eg

« Eg sá hann aftur á Ólavsøku í ár fyri seinastu ferð. Nú sat hann samanfallin í koyristóli. Ein kvinna stovninum flutti hann fram. Tað fekk so skjótt í fólkahavinum niðri á Kátahorninum, at eg fekk ikki

aftur til politibilin við føstum taki í herðatoppinum. Har sat tá hin politisturin - tað var ein kvinna - longu oman á rygginum í hinum kúllinum, og hevði brett armarnar afturum, og sama søta klikkið hoyrdist