aftur, sum vit ikki hava sæð í 3 ár. Men eg gleði meg persónliga mest til at síggja Grundina, tí hon hevur veruliga fingið eitt facelift, nýgg jan pall, barr, ves, list, og so framvegis, sigur tónl
landsstýrismann í mentamálum, hvat verður gjørt fyri at loysa ótolandi støðuna í Vestmanna skúla, sum hon sigur. Tað varð eisini frammi, at skúlastjórin, sum varð settur í Vestmanna í fjør, var ikki tann,
hjá øllum leikarum”, sigur Kristian Mikkelsen, og leggur aftrat: “Men tá uppgávan er so stór, sum hon er beint nú, so krevur tað meira enn venjararnar. Vit hava brúk fyri tykkum øllum at brøla takið av
fyri, at tað lá væl fyri hjá meirilutanum at taka pengar frá fólki og at spæla jólamann við teimum. Hon helt, at nú tað er vorðið nógv dýrari at liva, eigur býráðið heldur at lækka skattin fyri at gera tað
Náttúrufriðingarlógini kann Yvirfriðingarnevndin sjálv “taka upp aftur eitt mál og møguliga broyta avgerð, hon hevur tikið áður, tá serstakar umstøður kunnu gera seg galdandi.” Vísandi til hesa grein hevur Áhu
aftur í Gundadal. Tá verður næstbesta liðið hjá B36 vertur. At kósin ímóti uppflyting er so trygg, sum hon er, ber við sær, at teir í TB longu nú av álvara kunnu fara undir fyrireikingarnar til næsta ár at
at seta av til verri tíðir. Men tað er nú burtur, tí at hendan samgongan er so gramm og átufrek, at hon ikki kann síggja pengar, grunnar, feløg og partapening, uttan at beinanvegin finna uppá okkurt at brúka
flestu førum kennir kvinnan sjálv sína støðu best og er sostatt best før fyri at taka avgerð um, hvørt hon skal hava fosturtøku ella ikki. Sum nakað nýtt kann ein kvinna, sum er við barn, fáa fosturtøku, um
eina skelkandi hending fyri kvinnuna ið nú kemur til Havnar í høllina á Hálsi. Í apríl í 1994 var hon úti fyri, at ein maður hevði brotið seg inn í heim teirra og hótti Jenny við lívinum og bað hana føra
í ymsum skipanum og skjalprógvast í dag samanborið við fyrr. Ein broyting er tó framd nýliga, og hon er, at leiðslutíðin ikki broytist so ógvisliga, tá ið næmingatalið veksur ella minkar. Hetta er ein
