bæði fyri okkum og spælararnar, at teir koma higar at venja, og at vit so taka støðu til, um talan skal gerast um samstarv, ella um tað er best, at spælarin fer til hús aftur. Hetta sigur Brandur Jacobsen [...] Men um tað seinni vísir seg, at tað hevði verið kærkomið við styrki onkra staðni, so skal eg ikki útiloka, at vit fáa ein spælara afturat. Vit hyggja okkum um, men í løtuni hava vit ongar ætlanir um at [...] hugtak, sum minnir á, at tað ikki altíð hevur roynst so væl, tá ið teir hava fingið fremmandar spælarar henda vegin. Hugtakið minnir á, tá ið teir fingu grønlandskan landsliðsspælara, sum er ættaður av Bornholm

takast saman um árið, so slepst illa undan, at gullið er so hampuliga væl uppiborið. Hóast fleiri hava hildið, at liðið ikki skjýtur nóg nógv mál, so hevur talan fyrst og fremst verið um eina óhugnaliga [...] Mørkøre, og so gjørdi veteranurin skjótt av. Báolturin varð hamraður flatt í kassan, og so tendraði B36 av álvara. Teir søktu oman móti HB-málinum, og tó at talan ikki gjørdist um opnar møguleikar, so tóktist [...] frá tveimum royndum HB-arum, so kundi reyð/svarti parturin av Gundadali helst rópt seg føroyameistara fjórða árið á rað. Móti dystargongdini Skal takast saman um dystin, so man intensitetur vera orðið,

Men heilt nøgdur eri eg ikki. Hóast vit høvdu fyrireikað okkum, so vóru vit als ikki til reiðar fyrstu løtuna av dystinum. Fingu tit so ístaðin loyvi at spæla við eftir steðgin? - Nei, tað haldi eg ikki [...] tá vit í gjárkvøldið fingu orðið á hann. - Sjálvandi hava teir eitt sterkt lið. Teir vóru øgiliga væl fyri kropsliga, og samstundis megnaðu teir at spæla við nógvari ferð, so í so máta kanst tú siga, at [...] Tórgarð mest um seg, og venjarin var eisini skjótur at rósa vongspælarunum eftir dystin. Eisini gav Sveinur Justinussen fleiri dømi um, at hann aftur er í ferð við at finna stórformin, so hóast nógvir

Harranum eina eyðnuríka framtíð! ? Nú sita tit glað við brúðleypsfest, og ikki fingu tit Pól Kristoffur í dag til gest, men aftur í heyst, tá tit einki vara, kunna tit rokna við at síggja ein stóran Gøtuskara [...] aldan brøtt. Skoða so í brimgangin og styrk har tína sál, Her fæst kraft og áræði til at vinna mál. Eitt dømið um framburðin sóu vit ígjár. Svínoyggin er globaliserað. Um Gøta ikki er tað, so verður hon tað [...] her um eitt ár og sólin enn einaferð hevur lagt leiðina suðuryvir. Tíðirnar broytast, eisini her hjá okkum, so samfelagsrevsarin og kanski heimsins fremsti troubadørur, Bob Dylan, mundi ikki vera so heilt

lokalir í tjúgunum innar og settust at órógva við m.a. einum úttalilsi, um hvussu nógv kokain teir høvdu sniffa í undanfarna vikuskifti, so at teir á palli eisini órógvaðust. Góð løta gekk áðrenn ein kvinna [...] teirra, vóru á einum máli um at halda skil á hesum í havnargøtum. Men við útlendingum afturat vaksandi vitjandi úr bygd (tey seinni fyri at koma í samband við misnýtarar, sum fingu heilivág frá læknum) og [...] sum javnan ella inn ímillum royktu eina «hasjpípu« ella ótu heimabakaðar bollar (um tað skal vera), var talið 700? (livst so spyrst); arbeiðsleistir sum í hinum norðanlondum vera nýttir móti »harða umhvørvinum«

gingu mótasýning. Tú vart altíð so smart, so har var nógv at vísa fram. Annars so er hent eitt sindur síðan tú fór. Ib doyði í vikuni, hann man sikkurt verða har onkrastaðni, tit plagdu at duga at hugna tykkum [...] heilt ótrúliga deilig tú var. Nú vit tosa um brúdleypsdagar so heldur tað elsta langommubarnið at hann ongantíð hevur smakkað betri døgurða enn perluhønuna vit fingu á Hafnia á diamantbrúdleypsdegnum. Eg haldi [...] direkta úr "Kongens København". Men líkamikið, tú vart tú og tí vóru vit so góð við teg. Fyri at venda aftur til abba'sa føðingardag, so fert tú at mangla. Tú vart altíð tann fyrsta at savna familjuna. Hvussu

lýst av vísmanninum, sum í orðatøkunum skrivar so um júst hetta evni: vegurin, ið hini gudleysu ganga, er sum bølmyrkur; tey vita ikki, hvat tey fara at detta um, men gøtan, ið hini rættvísu ganga, er lík [...] Vórðu “ hesi virði” menniskjalig og ikki kristin, so var heimur okkara ein heilt annar at liva í í dag! Men júst tí at tey ikki eru menniskjalig, er støðan so út av lagi syrgilig og døpur, sum hon er. Tað [...] tjóðir um allan heim vaknaðu og miðvíst fóru at taka sær av teimum treingjandi! Privat og alment varð farið undir at hjálpa og grøða tey sjúku. Tey gomlu vórðu ikki longur slept upp á fjall, men fingu virðiligar

portal. fo, at tit ” eru vaknaði við kaldan dreym ”, tað kann í sjálvum sær vera hart, men betur seint enn ongantíð! Eg loyvi mær stutt at kunnað tykkum um eitt álvarsmál, sum hendi, meðan tit svóvu. Vón mín [...] inum um, at uppskotið eigur at verða framt ”… Góða eydnu framyvir! Tíverri eydnaðist okkum ikki at steðga uppskotinum í Løgtinginum. Men nú tit eru vaknaði, fari eg inniliga at heita á tykkum, um beinanvegin [...] mín er, at tit ikki sovna aftur,men smoyggja upp um ermar- og fara til verka. Álopið á limir tykkara. Tað hendi seinasta vár, í bestu várdøgum. Tá gjørdi ALS stýrið seg, miskunnarleyst og brutalt, inn

nakrar ferðir við HB, so var tað undarligt, hann var mín størsta fyrimynd. Vit tosaðu oftani um, hvør bilur kundi koyra 160 km/t niðan forbí grøvina, BMW 2002 og so Toyota Supra og so møguliga hasin flotti [...] Tit bardust fyri lívinum, í myrkri í kalda sjónum, í tveir samfullar tímar. Tit komu fýra aftur, og tríggir komu ikki aftur á lívi. Tú Dánjal var tann eini, illa á holdum komin, meira deyður enn livandi [...] eru systkinabørn úr Mykinesi segði eg, og teir rógva við Eysturoyingi, so eg haldi við Eysturoyingi Dánjal var ein fittur fýrur, so sera behagiligur at verða saman við, aldrin illur, hatta stallhús skálkasmílið

vit ikki hugsa um teg, tosa um teg, ja ta› er sum um tú ert mitt ímillum okkum vi› hvørt, og vit næstan hoyra teg fyri okkum, tú hev›i ein serligan máta at siga tingini uppá, og vart so ótrúliga skemtingarsom [...] londum, ja so vóru kuffertini altí› full vi› ymiskum til tykkara, Oddmar, tú vart henni ein so gó›ur ma›ur, stu›ul og hennara tryggleiki, og tosa›i hon um teg vi› kærleika og takksemi. Tit voru eitt gott [...] til hvønn dag sum kemur. Vit kenna okkum so fátæk, nú Gudrun er farin handan s‡n, men alíkavæl so ríkan, tí vi fingu høvi til at kenna hana,og minnini eru okkum so ómetaliga rík og gó›, tey kann ongin taka