strandaliðið komið upp á javnleik 31-31, men tá Jákup Símun Simonsen skoraði til 32-31, var lítið sum bendi á, at StÍF fór at vinna dystin. Men hóast tað bert var ein slakur minuttur eftir av dystinum, hendi
fjórðu ferð eydnaðist tað Martini Poulsen at ogna sær FM-heitið. Tað var annars ikki so nógv, sum bendi tann vegin eftir fyrsta umfarið. Tá dystaðist Martin nevnliga móti Helga Dam Ziska, og sigurin hjá
broyta hóttandi framtíðina longu nú við miðvísum politiskum átøkum. Eitt er sum omanfyri nevnt ein bendilig og broytilig pensjónsskipan, har nøkur kunnu gerast pensjónistar yngri enn 67 og nøkur hinvegin
leiðslu hava teir hildið líka síðani. Tá ið teir vunnu á Mjølni fyri trimum vikum síðani, var alt, sum bendi á, at ÍF fór at tryggja sær meistaraheitið. Eftir hetta hava teir tó tapt fyri Fram, og tí er dysturin
á Kambsdali, har tað í fimm sepnnandi settum eydnaðist ÍF at vinna á meistaraliðnum úr TB. Leingi bendi eisiini á, at ÍF skuldi vinda burtur úr meistarunum, men í einum spennandi triðja setti eydnaðist
skorað fleiri enn fýra mál í Gundadali. KÍ helt setninginum Tað var annars ikki tað heilt nógva, sum bendi á ein slíkan stórsigur fyrstu løtuna. Um nakað, so var B36 omaná, og serliga Sylla tóktist volda
meir um leiðsluna. Teir fingu eisini trý skjót mál eftir steðgin, og við støðuni 11-17 var nógv, sum bendi á, at dysturin nú var avgjørdur. Meistararnir høvdu gott tak á VÍF alla staðni á vøllinum, og her
tær heilt stóru skreytirnar. Fyrstu góðu løtuna av dystinum var tað tó ikki so øgiliga nógv, sum bendi á, at talan skuldi gerast um tryggan útisigur. Neistin helt alla tíðina fast um mótstøðuna, og tó
at spæla við tíggju monnum í steypadystinum ímóti NSÍ í dag. 1. hálvleikur var málleysur, og einki bendi á, at munurin skuldi gerast serliga stórur. Í síðstu sekundunum undan hvíldini varð EB/Streyma miðvallarin
seinasta dystinum í farna kappingarárinum millum júst hesi bæði lið. Dejan og brotskøstini Fyrstu løtuna bendi eisini tann vegin, at talan skuldi gerast um eina undirhaldandi uppgerð. Kanska var spælið ikki so
