við. Tú elskaði, tá vit vóru nógv børn og tað vóru vit eisini altíð. À sumri lærdi tú meg at klippa seyð, og troystaði meg tá lombini bløddu í oyranum. Um heystið var eg altíð uppí tá tú fletti, og ongantíð
er meira enn gaman í". Jørgin hevði sera gott eyga fyri náttúruni, hann kendi hvønn fugl og hvønn seyð. Eisini hevði hann gott innlit í øllum samfelagsviðurskiftum, og av tí at hann var nakað eldri enn
soleiðis at limirnir, kundi fylgja við tí, sum fyrifórst í Óðalsfelagnum. Kári var íðin fjallmaður, hevði seyð í fitilendið, hann skjeyt harir við vinmonnunum. Kári treivst væl í tí fría, og ikki minst á hestardegnum
gamlar dagar, tá ið vit vóru í Sandvík, og um hvat abbin lærdi okkum. Teg lærdi hann at reka og fletta seyð, meg lærdi hann at binda, tá flenti tú. Leon Gunnar var fittur og hjálpsamur drongur. Hann hjálpti
veiðumaður í orðsins sanna týdningi. Dámdi sera væl at skjóta harur og fugl og fjasaðist eisini við seyð, og tað gekk nógv uppá at fáa góða vekt á seyðunum. Meinhardt var sera góður við konuna Miu, og dugdu
stóra áhuga. Niels Jákup hevði ógvuliga stóran áhuga fyri náttúruni, honum dámdi væl at fáast við seyð og livdi annars við í øllum tí, sum hoyrir lívinum til í einari bygd sum Fámjin. Sum fjallmaður fer
og tá hann giftist við Hansu í 1952, hevði hann bygt hús síni á trøðni, har hann hevði bæði kúgv og seyð. Tey fingu børnini Gunnleyg og Óla Regin. Gunnleyg giftist við Gunner sála, og Óli Regin við Jenny
ið bar við sær eitt hitt størsta seyðafellið, ið menn kunnu minnast. Menn høvdu úr at gera at grava seyð úr skalvi og at lívbjarga á ymiskan hátt, har tað var atkomandi. Góða Herborg og døtrarnar. Vit duga
vrakari og vrakieftirlitsmaður. Men hann var virkin á so mongum økjum. Hann var røktingarmaður, átti seyð sjálvur, og sporini vóru sum sagt løtt til fyri stuttum. Íðin kirkjumaður var hann og deknur í eini
komu Pól og Ebba til Hoyvíkar, tí Pól hevði tikið við festinum á Hoyvíksgarði. Pól var íðin at røkja seyð og garð, og garðurin í Hoyvík fekk sera góðan trivnað. Pól og Ebba fluttu ikki inn í gomlu bóndahúsini
