sjáldsom djórasløg. Klassisk er søgan um ungan lesandi, sum gekk á Hardangervíddini og tók mold í eina spann. Úr hesum kom stórur ídnaður og verður hetta nýtt innan transplantatiónsviðgerð. Ein sveisisk fyritøka

fregið fólkatónleikaumhvørvi í Winnipeg í Kanada. Hon fekk her fyrimyndir sum The Bothy Band, Steeleye Span, Planxty og serstakliga bretska hørpuleikaran Alan Stivell. Og tað gjørdist henni skjótt greitt, at

metast ov høgt. Tað var ikki lisið so nógv í okkara heimi, tí arbeitt var alla tíðina. Meðan pápi spann hevði hann kvæðabókina, sum abbin hevði skrivað við hond, liggjandi á bonkinum beint við rokkin, [...] børn, ullin lá á gólvinum, hundarnir lógu uppi í henni, mamma og eg bundu meðan hini karðaðu og pápi spann, lærdu vit skjaldrini. Menn komu inn við snældum, og so sótu teir og vundu, meðan vit øll sótu og [...] eitt sindur at keypa fyri. Eg kyndi so upp, sópaði gólvið, og setti meg síðani at binda, meðan pápi spann. Ættarlið tagd skjaldrini burtur Vilhelmina minnist, at hon longu níggju ára gomul dugdi øll skjaldrini

sekkjunum við burturkasti var trol, trossar, veirur, stuttir togendar, einnýtispakningur, handskar, spann, pakkiband, fløskur og bobbins. – Tað, sum fylti mest vóru lutirnir frá fiskivinnuni, sigur kommunan

bleiv man fuktigur. Eg kann minnast tíðliga á morgni í køkinum. Tá sótu tey, mamma bant, og pápi spann. Tað var nógv at seyma, men mamma hevði tó ikki seymimaskinu frá byrjan av. Eina slíka keypti eg mammu

hjá fregnartænastuni CIA doyði í Mazar-i-Sharif har norðuri í Afghanistan. Tann 32 ára gamli Johnny Spann doyði, tá amerikanskir og bretskir hermenn hjálptu Norðursamgonguni at berja ein fangauppreistur í

hjá fregnartænastuni CIA doyði í Mazar-i-Sharif har norðuri í Afghanistan. Tann 32 ára gamli Johnny Spann doyði, tá amerikanskir og bretskir hermenn hjálptu Norðursamgonguni at berja ein fangauppreistur í

i á blaðnum og prentaði tekningarnar saman við eini einstakari viðmerking: Andlit Muhammeds. Øði spann í muslimar um allan heimin eftir at hetta og danskar sendistovur í fleiri londum vóru álopnar komandi

verið gott um skúlarnir hjálptu til, t.d. við at havt tvær ruskspannir í hvørjari skúlastovu; eina spann til pappír og eina til tað, sum skal brennast. Onkur hevur kanska hug at fara longur og hava eina

saltpeter, ið skuldi til Egyptalands. Tað tók 14 dagar at lasta skipið í Stettin, meðan eini 200 mans við spann nýttu fimm dagar til at tøma tað aftur í Alexandria. Í Egyptalandi slapp Pauli ein túr við hinum