sum fara við peng­unum, sigur Ahma­dinejad við iranska út­varpið. Kanad­iski marknaðar­ser­frøð­ingurin Fadel Gheit gevur iranska forsetanum rætt. Hann sigur við AP, at oljuprísurin er tríggjar ferðir

Føroya Læraraskúla í 1932. Lagnan vildi tað so, at hon gekk í sama flokki sum nakað javngamli skúvoy­ingurin, Hákun. Tey blivu góð og giftust. Eftir at hava undirvíst Innan Glyvur og í Skálafirði í tvey ár

virðisbrøv, krevur eisini eina hugburðsbroyting. At fólk váða við tí endamáli at vinna meiri, enn um pen­ingurin var á bók. Men tað krevur kanska eisini, at eitt virki skarar framúr og hevur leiklutin sum jarnbrotið [...] á, at felagið hevur gott orð á sær. At verða á virðisbrævamarknaði krevur eisini og eftir­spurn­ingurin eftir parta­brøvunum er spegilsmyndin av áhug­anum í felagnum. Markleyst Vit tosa nógv um alheims­gerð

vera at­komuligar á føroyskum, og at tað skal vera skrivað og sett upp soleiðis, at vanligi før­oy­ingurin skal verða førur fyri at gera mat eftir uppskriftunum í bókini, uttan at tað er neyð­ugt við serligum

fyri tolsemi. Tolsemi er eitt takksamt orð og kann brúkast í øllum møguligum samanhangum – spurn­ingurin er bara, hvat støða og samanhang hug­tak­ið verður brúkt í, og hvør er avsendari og móttakari. Fakligt

sjálvar. Tað er í sjálvum sær ein royndur postkolonialur lutur, sum t.d. indiski samfelags­frøð­ingurin Partha Chatterjee hevur víst gjørdi seg galdandi í indiskari tjóðarbygging. (Postkolon­ial­isma í

bjóða landsstýrinum ókeypis grundstykki inni á Fjørð, og myndugleikarnir tóku av. Men hvar er bygn­ingurin, kundi vit spurt. Nýggja samgonga og fýra fólk Tá seinasta landsstýris­sam­­gonga varð skipð, var

føroyska markn­að­inum. Í øðrum lagi var hetta langt frá heimsmet. Ikki nóg mikið við tí. Rætti spurn­ingurin at seta er held­ur hesin – hvør skuldi ó­lukk­an verið av tí, at ein út­lendskur banki hevði 30 ella

Blásenda«. Tá helt hon heldur syrgin fyri: »So, so, væl signaður.« Trúgvi Hansen var hin skopun­ingurin, og kendi eg hann væl. Vit høvdu siglt saman. Trúgvi var av raskastu monnum og hartil kvikur. Eftir

eitt búskaparskil, sum Guð ikki unti mót­støðu­flokkunum, serliga ikki teim­um vinstrahallu (spurn­ingurin, um veljarin skal tora at líta vinstraflokkum ís­­lendska búskapin í hendur, hevur eisini longu fleiri