síðan. Endamálið er, at skapa eitt umhvørvi, har tey hava ymisk sløg av djórum, nevnast kann: Hønir, dunnur, kaninir seyð, ross og geitir. Djórini eru deild í tveir bólkar: brúksdjór og kelidjór. Brúksdjórini

stóra gleði av hesum, søtur er sjálvgivin biti um tað so eru eplir, røtir, grønmeti, seyður, gæs og dunnur og hvat annars kann fáast burturúr sum hugurin er til. Tó er í løtuni ein bíðirøð hjá Býráðnum har

tá í tíðini at hava húsdjór, og so var eisini hjá teimum. Kúgvin skuldi mjólkast og seyður, hønur, dunnur passast, eins og tað bleiv velt eplir og hoyggja á hvørjum árið. Sum 15 ára gomul fer mamma til Havnar

Eina ferð hevði Mortan Justesen á Morskranesi dunnufarm, og væl gekk at selja dunnur. Tað skeiðið vardi i 10 ár, men so gavst hann. Fyrraárið byrjaði hann aftur, men hesa ferð við hønum. - Í fjør hevði

Tá danirnir, Kenneth Poulsen og Thomas Grostoel, sunnudagin fóru ein túr at skjóta nakrar dunnur og gæs, fingu teir í staðin ein løgnan fong. Teir løgdu til merkis, at okkurt rørdi seg í sjónum. Teir hildu

Sørvági, sum seinnapartin í dag fann út av, at tveir hundar høvdu skrætt sundur og dripið einar 30 dunnur og høsn á trønni, gjørdi bart og skjeyt báðar hundarnar á staðnum. Tað var seinnapartin í dag, at [...] hundar rættiliga gjørdu sær dælt á trønni hjá honum. Her høvdu hundarnir skrætt sundur og dripið dunnur og høsn, einar 30 í tali. Eigarmaðurin var skjótur á staðið og skjeyt báðar hundarnar. Síðan boðaði

rúsevni. Hetta eru tankar, sum til ber at spæla sær við á dagligu gonguferðini millum seyð, gæs og dunnur. Ein dagin steðgaði tó alt hugarok, tá eg kom út á Hvítanesvegin at venda. Ein bláur bussur fór framvið

garðurin hjá Peturi í Gong, har Tjarnalág liggur í dag, eitt satt paradís hjá teimum. Har vóru bæði dunnur, gæs, seyður og enntá hestar, sum teir onkutíð sluppu at ríða á. Við tær báðar tjarnirnar - tann

sum rokningin ljóðaði uppá. Dunnur Tað vóru nógv í grannalagnum við Eystaru Vág, sum høvdu dunnur fyri at fáa egg. Hinvegin var lítið av hønum. Orsøkin var vist tann, at dunnur betur enn hønur kundu søkja [...] tíðliga sum gjørligt. Eg haldi, at vit høvdu 12 verpandi dunnur. Tær vóru ymiskar á liti og fyri ein óroyndan kundi tað vera ringt at kenna sínar dunnur frá øðrum. Tá eg hugsi um hesa tíðina eri eg ovfarin

sær fram við tjarnarbakkanum, har tey gomlu liva sítt lívskvøld í grannahúsunum Tjarnargarði, meðan dunnur, svanir og aðrir fuglar og stundum eisini fiskar liva sítt lív á og í sjálvari tjørnini. --- Og eftirsum