málum, har onkur uttan iva aftrar seg við at geva Miðflokkinum ein heilt avgerandi leiklut sum 17. maður í eini samgongu, ella í spurninginum um ríkisrættarligu støðuna, har Tjóðveldi hevur ført nógv fram
hjá felagnum herfyri takkaði Magnus Fuglø fyri seg eftir drúgt áramál sum formaður í Fram. Nýggjur maður í sessinum er Tórarin Hentze úr Havn. Afturat honum eru Áki Mortensen, Jákup Petur Eliasen, Rói Jacobsen
Karlamagnus hevur annars verið høgt í metum, ikki minst í Føroyum. Karl er germanskt navn og merkir maður, og Magnus er latínskt og merkir stórur.
fólkatalið er komið upp á 40, tey, ið flyta til eru ikki ung fólk, men fólk um miðjan aldur og ein eldri maður. Í 1890 búgva 40 fólk har. Longu í 1920-30 árunum vóru tað nøkur, ið fluttu burtur, men hetta nervaði
ov stór, So best var fyrst til skips at fara. Tí hann hevur eisini verið við slupp, og sum rættur maður við vaðbeini staðið. Tó tíðliga mundi hann leggjast upp, Vildi heldur fáast við almannafæið. Á Gj
reytt kort og var rikin niðan á áskoðaraplássini, eftir at hann hevði brúkt kjaft sum ein svakur maður á síðulinjuni. Á donsku áskoðaraplássunum var rómurin í reinari ekstasu, meðan tað hinvegin var heldur
Nýggjur maður í sessinum er Tórarin Hentze úr Havn. Afturat honum eru Áki Mortensen, Jákup Petur Eliasen, Rói Jacobsen og Fróði Danielsen. Eitt tað fyrsta stigið, sum nýggja nevndin tók, var at kjósa
Fyrst fyri Suðurstreymoyar valdømi til 1918 og síðan fyri Sandoyar valdømi, tá ið hann var sýslumaður í Sandoyar Sýslu. Hann var limur í Tórshavnar býráð 1909-16 og formaður 1909-13. Hansara Úrvalsrit
pínliga greitt, at okkurt er rúkandi galið. Fram á skíggjan dagaðu sjey miðaldrandi menn og ein ungur maður við einum nýggjum flokki, hvørs einasta mál var betri miðnámsskúlar. Sjey menn og ikki ein einasta
egna leiðbeining. Tí í Bíbliuni stendur tað soleiðis í 5. Mós. 22.; tí har stendur, at neyðtekur ein maður eina kvinnu, so er hann bundin alt lívið, til at taka sær av henni, hava hana sum konu, um honum dámar [...] somu bók og sama kapitli sum tú sigur tað stendur í, forrestin er tað frá 5. Mós. 21, 10-14. Um ein maður var góður við eina kvinnu millum tey hertiknu, ikki voldtiknu men hertiknu, har er stórur munur á
