og knossut, og nógv av arbeiðnum ber heilt einfalt ikki til hjá eini kvinnu at gera. - Men eg setti meg ikki afturá fyri tann skyld og segði, at hatta ella hitt kláraði eg ikki. Ístaðin gjørdi eg gerðabýti [...] einasta kvinna í reiðarínum, ið siglir sum kapteinur. - Eg kenni hetta ikki bara sum eina avbjóðing fyri meg persónliga, tí eg veit, tað verður hugt eftir, um eg sum kvinna nú megni hetta arbeiði. Tað kann koma [...] hjá teimum at blaka eitt snøri uttanborðs fyri at fáa í pottin. - Men tað verður ikki lukkuligt fyri meg og reiðaríið, finnur nakar uppá slíkt. Verða vit tikin í Alaska við einum lítlum húki uttanborðs, so

eina formliga kæru ella líknandi. Og sum eg skilji á Korbo, so er heldur eingin fráboðan skrivað um meg til FINA, út yvir, at eg royndi at handa inn eitt mótmæli, sum varð víst aftur, tí at freistin var

gera tað ítarsta. At enda spurdu vit Trygva, hvønn hann helst vil hava skal gerast meistari. - Fyri meg kann tað vera líkamikið tá vit sjálvir ikki kunnu gerast meistarar. Vit skulu spæla móti Fleyr og vit

og hini 400 sum eru knýtt at fyritøkuni úti í heimi. - Hetta er eitt gott arbeiðspláss. Her føli eg meg sum heima, sigur Joy. Hon má skunda sær víðari inn á skrivstovuna, tí nú skal hon í holt við fyrstu

havi gjørt vart við politikkin, sum Javnaðarflokkurin førir, og nú roynir formaðurin at niðurgera meg yvirfyri okkara ting-og landsstýrismanning, segði hann. Gerhard Lognberg helt mangt benda á, at nú

Hvannasund: - Eg vil ikki nevna meg sjálvan ónormalan. Men at rógva ein slíkan tein, er í øllum førum ikki nakað sum vanlig fólk kunnu gera, sigur hann við einum brosi. At rógva tvørtur um Atlantshavið [...] við teir umvegis teldupost. - Eg fekk svar aftur frá teimum beinanvegin. Teir vóru áhugaðir at hitta meg, fyri at hoyra nærri um mínar ætlanir um ferðina. - Vit prátaðu saman um hetta, og avgjørt var at eg [...] . Tað er ringt at geva eitt stutt svar uppá handa spurningin, men tað hevur nakað við at útfordra meg sjálvan ... og ja, eisini hetta við at leita eftir spenningi, greiðir hann frá. - Eg havi altíð havt

Samrøða Eilen Anthoniussen eilen@sosialurin.fo - Eg havi fingið eina giktsjúku, sum plágar meg. Læknin hjá mær í Danmark ráddi mær til at fara til eitt heitt land í eitt tíðarskeið at vera, tí hitin hjálpir [...] teirra hava fastan bústað á gøtuni, hóast tey ikki hava tak yvir høvdið. Tey flokkaðust rundan um meg, men mennirnir syrgdu fyri at bert børnini fingu at eta. - Tað er ófatiliga hart at síggja, hvussu

til. Eg fylgi ivæl við í starvi mínum, og fari vónandi ongantíð at lata meg freista til at lata fólk, í nevndum ella ikki, lokka meg at taka avgerðir, sum eg ikki havi rætt at taka, sigur Jenis av Rana,

í Havn, so tað er nærum sjálvsagt, at ólavsøkan altíð hevur verið hæddarpunktið á summarinum fyri meg. - Hvat er tað besta við ólavsøkuni? Eg minnist frá tí at eg var heilt lítil, at fólk altíð vóru inni

var á lista, og eg varð valdur, og til stuttleikar kann eg í dag siga, at tey sluppu ongantíð av við meg aftur, sigur hann brosandi. Øll hesi árini hevur hann soleiðis bæði verið í bygdarráðnum og hevur sitið